رادیو فردا - مانی پارسا - هفته گذشته حوثی‌های مورد حمایت جمهوری اسلامی ایران، با راندن صدها مهاجر درمانده اتیوپیایی به زیر یک سوله در صنعا، به سوی آنها بمب‌های آتش‌زا پرتاب کرده و باعث مرگ ۴۴ نفر از آنها و مجروح شدن بیش از ۱۹۳ نفر دیگر شدند.
«جرم» این مهاجران این بود که به ازدحام بیش از حد بازداشتگاهی که در آن به‌سر می‌بردند، اعتراض کرده بودند.
هرچند حسین العِزی، از افراد ارشد گروه حوثی‌ها، ۱۰ روز بعد از این رویداد و تحت فشار بازخواست‌های سازمان ملل و گروه دیدبان حقوق بشر به رسانه‌ها گفت که گروهش از این رخداد «متأسف است»، اما بررسی وضعیت کلی دیگر بازداشتگاه‌های حوثی‌ها نیز تصویر چندان خوبی به‌دست نمی‌دهد.
سازمان بین‌المللی مهاجرت (آی‌اواِم) خبر می‌دهد که دست‌کم ۶۰۰۰ مهاجر در سراسر یمن در بازداشت به سر می‌برند که بیشتر این بازداشتگاه‌ها در منطقه زیر کنترل شورشیان حوثی است. این مهاجران که بیشترشان اهل اتیوپی هستند، سعی دارند با عبور از یمن خود را به کشورهای جنوب خلیج فارس رسانده و در آن کشورها کاری برای خود بیابند.
گزارش‌های سازمان دیدبان حقوق بشر از بیشتر این بازداشتگاه‌ها تصویری تیره و فاجعه‌بار از «نوع مدیریت» شیعیان حوثی به‌دست می‌دهد.
در یکی از این گزارش‌ها می‌خوانیم که حوثی‌ها ۵۵۰ مهاجر را در وضعیتی بسیار پرازدحام و غیربهداشتی در یک سوله که به نام «بازداشتگاه ایپنا در صنعا» مشهور است، نگه‌داری می‌کنند و هرگونه اعتراض را هم «به‌شدت» سرکوب می‌کنند.
دیدبان حقوق بشر می‌نویسد که این مهاجران مجبورند از شیر شستشوی توالت آب بخورند و برای دریافت تشک باید به نگهبانان پول بدهند. مهاجران همچنین از دشنام‌گویی‌های نژادی و تهدید از سوی حوثی‌ها علیه خود خبر می‌دهند و از مصاحبه‌های سازمان‌های حقوق بشری با این مهاجران چنین برمی‌آید که نیروهای حوثی برای آزاد کردن هر مهاجر، مبلغ ۲۸۰ دلار آمریکا از آنها درخواست می‌کنند.
مطالب بیشتر در سایت رادیو فردا
مهاجران «بازداشتگاه ایپنا» به تازگی در اعتراض به این رفتار، دست به اعتصاب غذا زدند و به نوشته نهادهای حقوق بشری، افراد حوثی، سازمان‌دهندگان این اعتصاب را از سوله بیرون کشیده و «با قنداق تفنگ به‌شدت آنها را کتک زدند.»
دیدبان حقوق بشر در آوریل سال ۲۰۲۰ مدارکی را ارائه داد که نشان می‌داد نیروهای حوثی هزاران مهاجر اتیوپیایی را به بهانه «وضعیت کرونایی» از شمال یمن رانده و در جریان این اقدام، ده‌ها نفر از آنها را کشته‌اند.
در همین حال، یک نهاد دیگر به نام «رصدخانه بین‌المللی حقوق بشر» حوثی‌ها را متهم می‌کند که هزاران بیمار کووید-۱۹ را در صنعا و دیگر مناطق تحت کنترل خود به حال خود رها کرده و مرگ آنها را رقم زده‌اند.
این نهاد می‌نویسد که «علی‌رغم هشدارهای بین‌المللی از سوی سازمان ملل و سازمان جهانی بهداشت، حوثی‌ها همچنان پیامدهای سنگین سوءمدیریت خود را نادیده می‌گیرند.»
خبرگزاری رویترز نیز در گزارشی مرتبط، می‌گوید که شورشیان حوثی «تعمداً» شمار مبتلایان و قربانیان کرونا در منطقه خود را کمتر از رقم واقعی گزارش می‌کنند. رویترز با نام بردن مورد به مورد از بیمارستان‌های صنعا و دیگر نقاط می‌نویسد که اطلاعات دریافت‌شده از چهار منبع آگاه نشان می‌دهد که مسئولان درمانی گروه حوثی «به‌طور عمد» در این مورد به سازمان جهانی بهداشت اطلاعات غلط می‌دهند.
از زمان به‌دست گرفتن کنترل بخش بزرگی از یمن توسط حوثی‌ها حدود شش سال می‌گذرد و از گزارش‌ها چنین برمی‌آید که بیش از یک میلیون کارمند دولت در مناطق تحت کنترل حوثی‌ها، چندین سال است که بدون دریافت حقوق زندگی می‌کنند.
گزارش نهادهای مختلف نشان می‌دهد گروه حوثی‌ها توان پرداخت حقوق این افراد را دارد اما خودداری این گروه از دادن حقوق کارمندان، شمار زیادی از اهالی را دچار فقر شدید کرده است.
ناظران بین‌المللی می‌گویند حوثی‌ها «با الگوبرداری از جمهوری اسلامی ایران» به همان شیوه «سازمان بسیج و سپاه پاسداران و انجمن اسلامی»، برای نهادهای دولتی یمن یک شبکه موازی درست کرده‌اند که در همه ادارات مستقر شده و بر کار کارمندان «نظارت» می‌کند.
به نوشته این ناظران، این امر باعث سست شدن شدید پایه‌های نظام جمهوری در یمن و «شکل‌گیری شبکه‌ای مافیایی» در مناطق زیر کنترل حوثی‌ها شده است.
گزارش‌های مختلف از یمن، از فروش سوخت توسط حوثی‌ها در بازار سیاه گرفته تا گزارش سی‌ان‌ان در مورد «دزدی وسیع» مواد غذایی ارسالی از سوی نهادهای جهانی توسط افراد حوثی، همگی چهره‌ای مافیاگونه از گروه حوثی‌ها به‌دست می‌دهند؛ گروهی که نام رسمی آن «انصارالله» است.
