معمولا در پایان هر سال اهم رویدادهای سیاسی و اجتماعی توسط رسانه ها به اطلاع مردم می رسد.
در میان اپوزیسیون ایرانی، همان طور که می دانیم، رویدادهای برخاسته از خواست اپوزیسیون، یعنی نشات گرفته از درون اپوزیسیون و نه نشات گرفته از اتفاق هایی که در داخل کشور می افتد بسیار اندک است و اپوزیسیون ما متاسفانه، حرکت هایی که انجام می دهد اغلب حرکت های عکس العملی نسبت به رویدادهای داخل کشور است.
اپوزیسیون حکومت اسلامی متاسفانه خلاق و منشاء اثر نیست بلکه بیشتر اثر پذیر است.
اما در پایان سال ۹۹، مهم ترین حرکتی که در درون اپوزیسیون انجام شد، حرکت شاهزاده رضا پهلوی بود که با زبانی صریح و مشخص، موضع خود را نسبت به نظام پادشاهی و نظام جمهوری مشخص کرد.
این حرکت اگر چه برای طرفداران پادشاهی خوشایند نبود، اما حرکتی بود که برای مشخص کردن تکلیف مردمی که میان پذیرش پادشاهی یا جمهوری گیر کرده بودند ضرورت تام داشت و با این حرکت تکلیف خیلی از مردم مشخص شد.
این که کدام نظام سیاسی برای ایران خوب یا بد است، بحثی ۴۰ ساله است که دو گروه از مردم را در مقابل یک دیگر قرار می دهد.
اگر شاهزاده رضا پهلوی خواهان جمع کردن مردم حول محور مخالفت با جمهوری اسلامی ست، بهترین کاری که می شد انجام داد همین کار است که به جای هر چیزی را موکول به آینده ی نامشخص کردن و حرف های بی اثر زدن، تصمیم و هدف خود را بیان کنیم، تا مردم بتوانند راحت تر با حکومت نکبت رو به رو شوند.
امیدواریم اپوزیسیون در سال جدید صرفا منتظر روی دادن اتفاقات در داخل ایران نماند بلکه خود یکی از عوامل ایجاد کننده ی رویدادهای مثبت در کشور باشد.
تغییر جمهوری اسلامی با کمک خارجی
