سابقه مذاکره درباره این سند راهبردی به بیش از ۱۰ سال پیش و دست‌کم به دولت دوم محمود احمدی‌نژاد می‌رسد. در دو سال گذشته رایزنی‌ها درباره این سند فشرده‌تر شد و هیئت دولت حسن روحانی سوم تیرماه ۹۹ مجوز رسمی آغاز مذاکرات نهایی و امضای سند برنامه همکاری جامع را به وزارت خارجه واگذار کرد.

سندی با محتوای نهان
از آنجا که مذاکرات مربوط به سند از ابتدا حالت پشت پرده داشت، همواره گمانه‌زنی درباره آن رواج داشته است.
از جمله گفته می‌شود که محمود احمدی‌نژاد با انعقاد این قرارداد مخالف بوده است. بنا به گزارش وب‌سایت "دولت بهار"، رئيس‌جمهور سابق ایران، در ۷ تیرماه گذشته در جریان سفری به گیلان با انتقاد از این که درباره جزئیات توافق با چین اطلاع‌رسانی نشده گفت: «هر قراردادی که مخفیانه و بدون در نظر گرفتن خواست و اراده ملت ایران با طرف‌های خارجی منعقد شود و برخلاف منافع کشور و ملت باشد، معتبر نیست و ملت ایران آن را به رسمیت نخواهد شناخت».

از زمان انتشار خبر نشست سوم تیرماه هیئت دولت، خبرهای گوناگونی درباره امتیازهای غیرمعمول جمهوری اسلامی به چین، از جمله واگذاری کنترل چند بندر و جزیره به پکن منتشر شده که مسئولان آن را تکذیب کرده‌اند.
رهبر جمهوری اسلامی سوم بهمن ۹۴ در دیدار با شی جین‌ پینگ، رئیس جمهوری چین گفته بود: «دولت و ملت ایران همواره به دنبال گسترش روابط با کشورهای مستقل و قابل اطمینان همچون چین بوده و هستند و بر همین اساس، توافق رؤسای جمهوری ایران و چین برای روابط استراتژیک ۲۵ ساله، کاملاً درست و حکمت‌آمیز است».

در دو سال اخیر پیش‌نویس سند همکاری‌های راهبردی ۲۵ ساله ایران و چین چند بار بین پکن و تهران رد و بدل شد. دولت چین نیمه اسفندماه نظرات اصلاحی و تکمیلی نهایی خود درباره این سند را به اطلاع وزارت خارجه ایران رساند.
هنوز مشخص نیست که جزئیات توافق‌نامه همکاری جامع ۲۵ ساله میان چین و ایران چه زمانی منتشر خواهد شد و به اطلاع عموم خواهد رسید.