علیرضا ملوندی - خبرنگار گروه رسانه روزنامه جام‌جم
اصلا گیریم تمام آن ۲۲۹ نفری که آبان ۹۸ خونشان از یک لیتر بنزین ارزان‌تر بود و بر زمین ریخت منافق و نفوذی و داعشی و عوامل استکبار جهانی بودند، این یک نفر که نبود. بود؟
به چشمان رنج‌کشیده اما امیدوارش می‌خورد که تروریست باشد و بخواهد از دسته‌گل شیخ گلاسکو برای ریختن خون هم‌وطنانش سواستفاده کند؟ به صاحب اسمش، محسن پسر علی(ع) (که بی‌گناه کشته شد) قسم که نمی‌خورد.
حالا که قبول داریم حداقل این یک نفر تروریست و جانی و منافق و ... نبود یک نفر در این یک سال پیدا نشده که بگوید به کدامین گناه کشته شد؟
برای اینکه فقیر بود و در ۱۷ سالگی از نداری به جان آمده بود (تو بگو چند فحش آب‌نکشیده هم به آقایان مسئول این وضع داده)، باید آنقدر کتک می‌خورد که جان دهد؟
آقایان محترم اداره اطلاعات خوزستان که حسابی حواستان جمع است تا کارگران هفت‌تپه که سالی دو سه بار حقوق می‌گیرند یک وقت خدای نکرده امنیت ملی را تهدید نکنند، طی این یک سال نفهمیده‌اید این پسر چطور کشته شده است و چه کسی او را کشته؟
آقایان محترم نیروی انتظامی و اداره آگاهی خوزستان، طی این یک سال نفهمیده‌اید چطور یک نوجوان کف خیابان آن قدر کتک خورده که بمیرد؟
اصلا چه کسی صاحب این چشم‌های مظلوم را آنقدر با باطوم و شوکر زده که جان شیفته‌اش از بدن خسته‌اش بیرون آید؟ منافقین و عوامل استکبار جهانی؟ حداقل این را راست و حسینی بگویید.
راستی اگر محسن محمدپور برای اینکه صبح جمعه فهمید چه اتفاقی افتاده و خشمگین شد و سر و صدایی کرد، لایق مرگ بود آن دیگری که صبح جمعه فهمید و به روی ملتی خشمگین بی‌شرمانه پوزخند زد لایق چه بود؟
(محسن محمدپور، در تجمعات اعتراضی روز ۲۵ آبان ۱۳۹۸ در درگیری‌های فلکه دروازه خرمشهر به دلیل ضرب و شتم نیروهای امنیتی به کما رفت. او پس از ۴ روز در بیمارستان ولیعصر خرمشهر جان‌باخت.)
