گاه گفته است که مردم شاید بتوانند به جای «نوکر»، «کلفت» انتخاب کنند که در نهایت چنین اجازه ای را هم صادر نکرده است.

گاه گفته است اگر مردم به عقرب جرار رای ندهند، گرفتار مار غاشیه می شوند پس ای مردم! بشتابید تا مار غاشیه از سبد وزارت کشور بیرون نیامده است!

گاه گفته است بفرمایید! شما که می گویید در جمهوری نکبت آزادی نیست، ما به مهندس موسوی اجازه ی حضور در انتخابات داده ایم که طرفدار بازگشت به دوران طلایی امام راحل است، و چون مردم در اثر هیجان به او رای داده اند، جناب «نظام» -تو بخوان «سد علی» کاسه کوزه ی انتخابات را به هم ریخته و جناب مهندس را به حبس خانگی انداخته است!

باری. حکومتی داریم که اگر در همه ی کارها جز خرابکاری و افتضاح حاصلی به بار نمی آورد، در شعبده بازی روی دست دیوید کاپرفیلد می زند!

اما اکنون، که بچه های ایران، طی سال های گذشته، به چشم خود، حقه بازی های حکومت و مقابل هم قرار دادن اصلاح طلب و تمامیت خواه را دیده اند، و دیگر کمتر کسی ست که بخواهد خودش را به جهالت بزند و دست اش را مجددا در سوراخی کند که چند بار از آن گزیده شده است، نوبت ماست که مبارزات انتخاباتی حکومت را تبدیل به جنگ انتخاباتی کنیم، و مشتی را که حکومت می خواهد به صورت زیرزیرکی به ملت ایران بزند به خودش برگردانیم.

کافی نیست که فقط ما انتخابات را تحریم کنیم. انتخابات سال هاست که توسط اکثریت مردم سرزمین مان تحریم شده است. این بار می باید تحریم انتخابات را در چشم حکومت و جهانیان کنیم و فن زدن حکومت را با ضد فن اساسی پاسخ دهیم.

از هفته ی دیگر، یعنی یک ماه مانده به انتخابات، این جنگ را هر چند نابرابر است آغاز خواهیم کرد و صفحه ی جدیدی در تاریخ مبارزه با حکومت نکبت خواهیم گشود.