خدای دانا به اسرار دل‌ها را شاهد می‌گیرم که نیامدنم به دلیل مصلحت‌اندیشی و عافیت‌طلبی شخصی نیست، چرا که بزرگانی چون شهید سلیمانی جانشان را فدا کردند و همچو منی می‌باید اگر توان و آبرویی داشته‌باشم - که آن هم از خود این مردم و به برکت خون پاک شهداست - فدای همین مردم و مرزوبوم کنم.

اما در تنهایی‌های خود بسیار اندیشیده‌ام، کاستی‌های خودم و شرایط دشوار و پرتنش داخلی و خارجی را صادقانه سنجیده‌ام و در پایان به این قناعت وجدانی رسیده‌ام که آمدنم با توجه به دلواپسی‌هایی که در این هشت سال و بویژه از نوروز امسال به قیمت تخریب انسجام و خودباوری ملی و امید و اعتماد مردم به نمایش گذاشته‌شد به خیر و صلاح مُلک و ملت نیست.

به تجربه می‌دانم و می‌دانید که انتخابات سرنوشت‌ساز است. رأی‌ندادن یک انتخاب است ولی انتخابی که تنها و تنها به پیروزی اقلیت می‌انجامد. باور دارم که مردم هوشیار و ریزبین ایران در آزمون ملی ۲۸ خرداد آینده‌ای شکوفاتر، همدل‌تر، آرام‌تر، پرامیدتر و سرافرازتر را برخواهندگزید.

از رهبر فرزانه انقلاب که با عتاب پدرانه و سخنان حکیمانه خود آرامش و همبستگی ملی را در آستانه این انتخابات سرنوشت‌ساز به همه گروه‌ها هدیه دادند سپاسگزارم.

سفرهای من در اجرای وظایف وزیر «امور خارجه» است و هیچ ارتباطی به گفت‌وگوهای وین ندارد. دکتر عراقچی عزیز با صلابت و هوشمندی گفت‌وگوها را اداره می‌کند و بنده هم از راه دور در کنار ایشان بوده‌ام.

اکنون که خاطر دوستان دلواپس از نامزدی‌ام آسوده شده، تقاضا می‌کنم به اولویت خودشان که کسب قدرت داخلی است بپردازند و بگذارند ما هم به اولویت خودمان که پاسداری از منافع ملی و رهانیدن مردم از تحریم‌های ستم‌بار آمریکاست تمرکز کنیم.