یکی دو روز پس از آن ماجرای تلخ و خروج نسبی از شوک «عدم احراز صلاحیت»، در جلسه ای به همراه یکی از دوستان با یاسر هاشمی بودیم. از برخی کاندیداهای تایید شده گله داشت . بحث به «سن و سال» آیت الله کشید . طی روزهای اخیر، بارها در سالن سخنرانی مجمع تشخیص مصلحت ، هاشمی را دیده بودم که ایستاده ، دقایق طولانی سخنرانی می کند؛ اما در جلسه ی مذکور، یکباره با فیلمی مواجه شدم که سخت تکانم داد.

این فیلم که دقیقاً یک روز پس از نظر شورای نگهبان، با موبایل و توسط خود یاسر گرفته شده بود ، آیت الله را در وضعیتی متفاوت نشان می داد. ساعت 7 صبح... هاشمی ، تازه از خواب برخواسته بود و چون روزهای پیشین، قبراق و سرحال در حال ورزش کردن بود، اما نه نرمش های نرم ایام کهولت... او در گوشه ای از منزل و با لباس و شلوار تماماً سفید، بر روی "تردمیل" مشغول دویدن بود! نه پیاده روی یا دوی آهسته ، آیت الله حقیقتاً می دوید! غلو نمی کنم و نمی گویم من 28 ساله توان چنین دویدنی را ندارم ، اما قطعاً چنان دویدنی را از پیرمردی 78 ساله متصور نبودم و فکر نمی کردم او بتواند، چنین تحرک منحصر بفردی داشته باشد.

در حین دویدن، یاسر از پدر می پرسید که نظرتان در مورد این اتفاق چیست؟ او در حالی که همچنان می دوید ، چنین پاسخ داد که «بنای آمدن نداشتم، اما پس از آنکه درخواست ها بسیار زیاد شد، آمدم...من از این اتفاق (عدم احراز صلاحیت) ناراحت نیستم...به خاطر مردم و نظام آمده بودم...» (حافظه ام یاری نمی کند، شاید عبارات دقیقاً این ها نباشد اما محتوا همین بود)

پس از پایان این فیلم کوتاه موبایلی ، یاسر هاشمی پیشنهاد داد که فیلم را در «انتخاب» منتشر کنیم ، مشتاقانه پذیرفتم. انتشار این فیلم ، پاسخی مستند بود و قطعاً جنجال و کولاک سنگین رسانه ای را موجب می شد که گستره ی آن، تاثیر شگرفی در فضای انتخابات داشت.

***

انتشار فیلم هاشمی رفسنجانی درباره رد صلاحیت او در انتخابات ۹۲ با چه هدفی انجام شده؟

یکی دو روز گذشت ، خبری نشد. تماس گرفتم که از فیلم چه خبر؟ پاسخ آمد که ظاهراً منصرف شده اند، معتقد بودند که انتشارش، در شان آیت الله نیست... و به همین سادگی پرونده ی دیدنی و جنجالی ترین مستند سیاسی کشور ، بسته شد! حقیقتاً صد حیف، از چنین فیلم تاریخی و ماندگاری که هرگز منتشر نشد!