او افزود: «فردا هم که با یکی از سناتورها دیدار دارم و خواسته خود این سناتور است که در این زمینه فعالیت هم کرده و آدم‌ربایی را محکوم کرده و نه فقط در این حد که کلامی همدردی کند. سناتور ریچ توضیح داده که باید مذاکرات متوقف شود چون یک شهروند آمریکایی را حکومت ایران در خاک آمریکا تهدید کرده، و بعد ما می‌خواهیم با آن‌ها مذاکره کنیم؟»

مسیح علی‌نژاد با تاکید بر این که «این موضوعی شخصی» نیست، گفت: «همین الان ... شهروند آمریکایی، بریتانیایی، سوئدی، فرانسوی و آلمانی در زندان‌های ایران به عنوان گروگان حضور دارند و از آن‌ها دارد برای مذاکرات و پول استفاده می‌شود. وقتی با یک حکومت گروگان‌گیر طرف هستیم، باید صریح و شفاف حرف بزنیم. هم برای وزیر خارجه آنتونی بلینکن و هم برای با نمایندگانی که دیدار می‌کنم این مثال را می‌زنم و می‌گویم اصلا من را فراموش کنید، گیریم فرزند شما بود. تمام زندانیان دو تابعیتی را فراموش کنید، ایرانی‌ها را فراموش بکنید و بگویید اصلا مسئله شما نیستند. ولی اگر خود شما را در خاک کشور خودتان و فرزندتان را گروگان بگیرند و آزارتان دهند چه کار می‌کنید؟ آیا می‌گویید برویم و با جمهوری اسلامی حرف بزنیم یا بگوییم حالا بیاییم پرونده هسته‌ای را به توافق برسیم؟ یا اولین سوالتان این است که فرزند من را آزاد کنید؟ کسی که رئیس جمهوری یک کشور است، کسی که نماینده یک مملکت است باید حقوق شهروندی هم به اندازه حقوق خانواده‌اش برایش مهم باشد. در غیر این صورت، شما نمی‌توانید بگویید که حقوق بشر برای شما به عنوان یک جریان سیاسی دموکرات مهم است و اهمیت دارد.»

او در پاسخ به این که قضیه توطئه برای ربودن او گویا هفت یا هشت ماه در جریان بوده و به موازاتی که ایران داشته مذاکره می‌کرده گفت: «دقیقا. دردناک‌ترین قسمت ماجرا همین جا است. درست زمانی که حکومت ایران دارد تلاش می‌کند چهار نفر را از وزارت اطلاعات و یک نفر در آمریکا، کاراگاه خصوصی در خاک آمریکا استخدام می‌کنند تا در نیویورک یک شهروند ایرانی آمریکایی را بدزدند، همان زمان دولت آمریکا دارد تلاش می‌کند با چنین حکومتی مذاکره کند. مهم‌تر از این، درست روزی که اف‌بی‌آی و وزارت دادگستری، یعنی بخشی از دولت اعلام می‌کند که چنین توطئه‌ای در خاک آمریکا شده، درست همان‌ زمان هم یکی از تحریم‌ها را حذف می‌کنند.»

منظور خانم علی‌نژاد به دارایی‌های ایران است که در کره جنوبی و ژاپن آزاد شد.

او در ادامه گفت: «دقیقا. بنابراین وظیفه ما است. خیلی‌ها می‌گویند چرا موضوع حقوق بشر را گره میزنی به پرونده هسته‌ای؟ حتی برخی از کسانی که در سازمان‌های حقوق بشری نیویورک فعالیت می‌کنند به دولت آمریکا مشاوره می‌دهند که حقوق بشر را از مذاکرات هسته‌ای جدا کنید. این دو مسئله و مقوله هرگز جدا از هم نیست. شما وقتی با داعش طرف بودید چه کار می‌کردید؟ می‌گفتید بگذارید مذاکره کنیم؟ الان جمهوری اسلامی با داعش چه فرقی دارد؟ کاری که جمهوری اسلامی می‌کند، ۴۰ سال است که دارد اعدام می‌کند، سر می‌برد. داعش هم همین کار را می‌کرد. ۴۰ سال است اگر قوانین شرعی را رعایت نکنید، شلاق می‌زند. داعش هم همین کار را می‌کرد. ۴۰ سال است که جمهوری اسلامی گروگان می‌گیرد. من حتی برای نمایندگان کنگره گفتم وقتی می‌‌گویم گروگان‌گیری، شما یاد چه چیز می‌افتید؟ فقط برادر من نیست؛ خود آمریکا تجربه گروگان‌گیری دارد. ۴۰ سال است که وقتی شما فشار را زیاد نکردید، از تاریخ هم درس نگرفته جمهوری اسلامی و فکر می‌کند برایش هزینه‌ای ندارد. پس همان قتل و کشتار و آدم‌ربایی وگروگان‌گیری را ادامه می‌دهد.»

مسیح علی‌نژاد در پاسخ به این پرسش که در دیدارهایی که در جریان حضورت در کنگره و با نمایندگان داشته و خواهد داشت، چه چیزهایی را مطرح می‌کند، گفت: «مهم‌ترین چیزی که در این دیدارها من مطرح کردم، مذاکرات هسته‌ای است. برای من مهم است. با این که زندگی خودم ویران شده، ولی چشمهایم هر روز به یک لپ‌تاپ و یک موبایل است مثل همین الان که دیدید، زندگی مردم ایران ویران شده است. وقتی من لحظه به لحظه فقط خبر قتل،‌ زندانی‌ شدن، شکنجه و اعدام می‌شنوم، دیگر بحث آدم ربایی خودم برایم فراموش می‌شود. با این که می‌دانم ابزاری قوی برای فشار به دولت بایدن است که نشان دهم اگر از ایرانی‌ها دفاع نمی‌کنید من در خاک شما یک شهروند آمریکایی بودم و تهدید شدم و شما باید محکم بایستید، ولی دلم می‌خواهد در جریان مذاکرات هسته‌ای همان‌طور که به آقای پمپئو گفتم، به آقای بلینکن هم گفتم، پرونده حقوق بشر ایران را زیر پرونده هسته‌ای دفن نکنند. ما در یک شرایط حساس تاریخی هستیم. همه ما ایرانیان خارج از کشور و هر کدام از ما به تنهایی می‌توانیم فشار حداکثری را به دولت آمریکا و دولت‌های اروپایی تحمیل کنیم که به ملت ایران خیانت نکنند.»

مسیح علی‌نژاد در مورد این که بحثی که مطرح می‌کنند این است که ما در قضیه هسته‌ای جلوی ساخت تولید سلاح را می‌خواهیم بگیریم که ممکن است جان خیلی‌ها را تهدید کند در حالی که روزانه و به اشکال مختلف جان‌ آدم‌‌ها را به خطر می‌اندازند و تهدید می‌کنند گفت: «اتفاقا این نکته‌ای است که وقتی برخی از نمایندگان به هر حال تاکید می‌کنند برای ما مهم است که امنیت کشورمان حفظ شود، ما می‌خواهیم جلوگیری کنیم از این که این حکومت به بمب و این‌ها ... من واقعا می‌گویم هر روز در زندگی ما این اتفاق دارد می‌افتد. شما یک بار جورج فلوید این جا جلوی دوربین به شکل بیرحمانه‌ای کشته شد، دنیا تکان خورد. همین الان در خوزستان آدم‌ها برای آب دارند کشته می‌شوند ولی شما در کدام رسانه آن را می‌بینید؟ من واقعا اگر برای قضیه آدم ربایی‌ام نبود، کسی من را دعوت نمی‌کرد در مورد خوزستان حرف بزنم. من به نمایندگان کنگره می‌گویم شما چطور می‌توانید به کسی و حکومتی اعتماد کنید که ۱۷۶ مسافر را با موشک‌هایش زد، نه تنها خودش تکذیب کرد، که لابی‌هایش در خارج از کشور هم هر روز تکذیب کردند. فقط فشار جامعه جهانی بود که توانست جمهوری اسلامی را وادار کند تا کوتاه بیاید. پس فشار جامعه جهانی یعنی این.»

مسیح علی‌نژاد گفت: «جمهوری اسلامی فقط زبان زور و فشار را می‌فهمد. شما هر قدر با آن معامله کنید، این حکومت را قدرتمندتر می‌کنید که به ترور، قتل، و کشتار بیشتر ادامه دهد. وقتی حسن نصر‌الله دارد با صدای بلند می‌گوید تمام پول‌های ما از جمهوری اسلامی می‌آید، چرا شما چشمان خود را می‌بندید؟ بنابراین اگر شما فکر می‌کنید که می‌خواهید از یک جنگ جلوگیری کنید، این ما هستیم که داریم هر روز با زخم جنگ زندگی می‌کنیم. ضدترین مردم با جنگ،‌ در واقع مردم ایران هستند. قاسم سلیمانی جنگ طلب بود. خامنه‌ای جنگ طلب است. جواد ظریف است که دنبال جنگ می‌گردد و از طالبان ستایش می‌کند و در سوریه با بشار اسد دست می‌دهد. این در واقع روایت غلطی است که برخی از لابی‌های آقای ظریف و روحانی دارند به دولت‌ها مشاوره می‌دهند و ما باید از بین ببریم و نشان دهیم که صدای مردم را کف خیابان‌های ایران بشنوند که نه جنگ می‌خواهند - نه این حکومت جنگ‌طلب را می‌خواهند و نه جمهوری اسلامی را.»