در هفته‌های گذشته سهیل شاهین، سخنگوی دفتر سیاسی طالبان، در گفت‌وگو با روزنامه هنگ‌کنگی «ساوت چاینا مورنینگ‌پست»، چین را «دوست» طالبان خواند و گفت که از حضورش در «بازسازی افغانستان» استقبال می‌شود و ابراز امیدواری کرد تا گفت‌وگو‌ها در این زمینه هرچه زودتر آغاز شود.

مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

ژائو لیجیان، سخنگوی وزارت خارجه چین، در ماه مه اعلام کرد پکن درحال مذاکره با اسلام‌آباد و کابل برای گسترش کریدور اقتصادی چین و پاکستان (CPEC) به افغانستان و توسعه شبکه‌های حمل‌و‌نقل و تجارت بین سه کشور است.

علاوه بر این، دولت چین مشکل جدی با طالبان ندارد و در سپتامبر سال ۲۰۱۹ از حضور نمایندگان این گروه شبه‌نظامی در پکن برای گفت‌وگو با نماینده چین در زمینه «مذاکرات صلح» استقبال کرد.

طالبان نیز روشن کرده است که قصد دارد از موضوع سرکوب مسلمانان در سین‌کیانگ چین چشم‌پوشی کند. سخنگوی طالبان در تیرماه امسال در گفت‌گو با روزنامه وال‌استریت‌ژورنال تاکید کرد که این گروه در رابطه با «ادعاهای مربوط به سرکوب اقلیت‌های مسلمان در سین‌کیانگ چین»، تمایلی به انتقاد از آن کشور را ندارد. او گفت: «ما به موضوع ستم بر مسلمانان اهمیت می‌دهیم، اما در امور داخلی کشور چین دخالت نخواهیم کرد.»

ازسوی دیگر، همزمان با این تحولات در هفته‌های منتهی به سقوط کابل، «گلوبال‌تایمز»، نشریه وابسته به حزب کمونیست چین، رسانه‌های غربی را به تلاش برای تخریب روابط میان پکن و طالبان متهم کرد: «غرب واقعا به حقوق بشری اویغورهای سین‌کیانگ اهمیت نمی‌دهد. تنها امیدوار است که بتواند از این طریق میان پکن و طالبان اختلاف ایجاد کند.» هم‌زمان، هو شیجین، سردبیر این نشریه دولتی چین، نیز در مطلبی که به‌طور گسترده در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد، به این موضوع اشاره کرده است که طالبان، چین را «دوست» خود می‌داند.