یکی دانستن زن بارگی دائمی و «شیطونی کردن» گاه و بیگاه مردان، بیشتر از مغز کسانی نشات می گیرد که خود دچار محدودیت های جنسی بوده اند یا در حصار چنین محدودیت هایی به اجبار زیسته اند.

مساوی دانستن اخلاق اولی با دومی، تنها از اذهانی بر می خیزد که در طول زندگی از نظر جنسی، یا سرکوب شده اند یا خود را سرکوب کرده اند.

عقل سلیم، که من در گام اول تحلیل خبرها همواره دنبال کنندگان خبر را به آن ارجاع می دهم، به انسان می گوید، شخص اول کشور، که تمام ساعات زندگی روزانه اش صرف پرداختن به امور کشورش می شده و مسوولیت کار دیگران را هم بر عهده داشته و از میزان بارندگی در کشور، تا فروش نفت به چند سنت قیمت بیشتر و از خرید فانتوم تا مقابله با عراق دندان گرد، همواره زیر نظر ش بوده و در باره ی آن ها برنامه ریزی و تصمیم گیری می کرده، اصولا فرصت زن بارگی نخواهد داشت و آن چه از خاطرات علم و گفته های -بیشتر یاوه ی- مخالفان شاه شنیده ایم، چیزی جز شیطونی های مردانه او نبوده که به اعتقاد من هر کس در موقعیت او و در آن سن و سال اگر چنین شیطونی هایی نمی کرده، قطعا از نظر جسمی و جنسی مشکلی داشته است.

قرار دادن این موضوع در ردیف رذائل اخلاقی، جز نادانی و گرفتار محدودیت های نابجا بودن، دلیل دیگری نمی تواند داشته باشد.

خوشبختانه، عبدالله عبدیِ عبدی مدیا، به هر دلیل، در گفت و گو با شهره ی آغداشلو از نگاه پادشاه فقید و آیا این نگاه جنسی بوده یا خیر سوال می کند که شهره خانم آب پاکی را روی دست عبدی می ریزد و با پاس گلی زیبا به پادشاه فقید سازنده ی یک گل دیدنی به دستگاه تبلیغات حکومت نکبت می شود و نگاه پادشاه را نه جنسی بلکه پدرانه می نامد.

آری. حقیقت برای همیشه پشت ابر پنهان نمی ماند....