ابی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر شده است. آن‌ها سال ۲۰۲۰ با تغییر تابعیت و پذیرفتن شهروندی کشور امارات، برای تیم ملی این کشور بازی کرده‌اند.

فابیو دی‌ لیما، ۲۸ ساله و متولد برزیل است. سال ۲۰۱۳، زمانی که ۲۰ سال داشت، با تیم «واسکودوگاما» برزیل درخشید. او به عنوان یک هافبک هجومی، در ۱۷ بازی، هشت گل به ثمر رساند که آماری خیره کننده بود. ولی همان سال تصمیم گرفت فوتبال را در امارات و باشگاه الوصل دنبال کند. در ۸۹ بازی برای الوصل امارات، ۷۶ گل به ثمر رساند که آماری قابل ستایش به نظر می‌رسد. او با پیراهن تیم ملی امارات، ۱۱ بار بازی کرده و چهار بار موفق به گل‌زنی شده است.

کایو کاندو، ۳۱ ساله و او هم متولد برزیل است. تا سال ۲۰۱۴ برای باشگاه‌هایی مانند «ویتوریا» و «اینترناسیونال» برزیل بازی می‌کرد. اما طی هفت سال گذشته، یکی از زهردارترین مهاجمان لیگ امارات محسوب می‌شود که سابقه حضور در باشگاه‌های الوصل و «العین» را دارد. آمارش در العین فوق‌العاده است؛ ۶۵ بازی و ۴۵ گل.

کایو کاندو در خط حمله تیم ملی امارات بازی خواهد کرد. او مهاجمی است تکنیکی که ضربات پای راستش در غرب آسیا شهرت پیدا کرده‌اند. کایو در هفت بازی، دو گل برای تیم ملی امارات به ثمر رساند.

سباستین تاگلیابوئه، ۳۶ ساله و متولد آرژانتین است. او از سال ۲۰۰۳ در باشگاه‌های شیلی، پاراگوئه و عربستان به عنوان مهاجم حضور داشت اما آماری چشم‌گیر از خودش بر جا نگذاشته بود. سال ۲۰۱۳ که به الوحده امارات آمد، زندگی‌ او در فوتبال متحول شد. در ۱۴۰ بازی، ۱۳۴ بار موفق به گل‌زنی شد و طی هفت سال، بهترین بازیکن این باشگاه اماراتی بود. سال ۲۰۲۰، هم به «النصر» پیوست و هم تابعیت اماراتی را قبول کرد. او پنج بار با پیراهن تیم ملی امارات وارد زمین و سه بار موفق به گل‌زنی شده است. با قد ۱۸۱ سانتی‌متر، پرش‌هایی فوق‌العاده‌ای دارد و متخصص استفاده از ضربات ایستگاهی است.

یکی از مهم‌ترین مشکلات تیم ملی امارات، میانگین سنی پایین و تجربه کم بازیکنان اماراتی است. در ترکیب تیم ملی این کشور، هیچ بازیکنی با سابقه ۱۰۰ بازی ملی حضور ندارد. به‌جز «علی مبخوت» و «ولید عباس» که بیش از ۹۰ بار با پیراهن تیم ملی این کشور وارد زمین شده‌اند، سایر بازیکنان تیم ملی امارات کمتر از ۵۰ سابقه بازی دارند.

سرمربی آشنای هلندی با نتاجی پرنوسان

یک نام برای جامعه فوتبال ایران آشنا است؛ «برت فن مارویک». او ۶۹ ساله و متولد هلند است. فدراسیون فوتبال امارات او را سال ۲۰۱۹ به عنوان سرمربی تیم ملی این کشور منصوب کرد اما وقتی تیمش در رقابت‌های جام ملت‌های خلیج فارس به قطر باخت، در خروجی را خیلی زود نشانش داد.

یک سال پس از آن‌ که اخراجش کردند، یعنی دسامبر سال ۲۰۲۰، دوباره سراغش را گرفتند و این بار با قراردادی سه ساله، باز هم به عنوان سرمربی تیم ملی امارات منصوب شد.

تا پیش از این‌ که سرمربی امارات شود، از نام‌های بزرگ فوتبال اروپا محسوب می‌شد. برت فن مارویک سال ۲۰۰۰ به سرمربی‌گری باشگاه «فاینورد» هلند رسید و سال ۲۰۰۲ این تیم را قهرمان جام یوفا کرد. سال ۲۰۰۴ به آلمان رفت و سرمربی «دورتموند» شد. سه سال بعد به فاینورد برگشت و قهرمانی جام حذفی هلند را به این تیم هدیه داد. اما خیلی زود فاینورد را به مقصد تیم ملی هلند ترک کرد.

نتیجه حضورش در تیم ملی هلند، نایب قهرمانی با تیم ملی این کشور در جام جهانی ۲۰۱۰ بود. دو سال بعد با تیم ملی هلند در رقابت‌های ملت‌های اروپا ناکام ماند و برکنار شد. سپس به هامبورگ رفت و مدتی بعد سرمربی‌گری تیم ملی عربستان را برعهده گرفت. او در عربستان باز هم به روزهای اوج خود برگشت و این بار تیم ملی این کشور را پس از ۱۲ سال دوری از رقابت‌های جام جهانی، به روسیه رساند. اما حاضر نشد در روسیه سرمربی این تیم بماند و به استرالیا رفت تا با تیم ملی این کشور به جام جهانی ۲۰۱۸ برود.

نتایجش کاملا در نوسان است اما نمی‌توان نقش او در شکل‌گیری دوباره نسل جدید فوتبال عربستان، شاهکارش با تیم ملی هلند و همین‌طور موفقیت‌هایش در فاینورد را نادیده گرفت. به لحاظ اسم و رسم، یکی از بزرگ‌ترین مربیان حال حاضر در قاره آسیا محسوب می‌شود.

اما نتایجش باز هم اماراتی‌ها را ناراضی کرده است؛ او در دو بازی نخست تیم خود مقابل لبنان و سوریه به دو تساوی رسید.

تیم ملی امارات در ۱۵ بازی اخیر خود تا پیش از دیدار با تیم ملی ایران، هشت پیروزی، سه تساوی و چهار شکست را ثبت کرده است. آن‌چه می‌تواند هواداران فوتبال امارات را نگران و فوتبال ایران را امیدوار کند، حریفانی هستند که امارات مقابل آن‌ها یا نتیجه نگرفته یا به سختی پیروز شده است.

تایلند، ویتنام، ازبکستان و بحرین چهار تیمی هستند که امارات را شکست داده‌اند. عراق، سوریه و لبنان مقابل امارات به تساوی رسیده‌اند و اندونزی، تاجیکستان، هند، اردن، مالزی، تایلند و ویتنام مقابل این تیم شکست خوردند؛ یعنی امارات مقابل تایلند زور برابر دارد؛ بازی رفت را می‌برد، در بازی برگشت شکست می‌خورد.

بازی با جدول، پیش از حریف اصلی

تیم ملی ایران تا امروز مقابل امارات در بازی‌های رسمی شکست نخورده است. در بازی‌های رسمی، تیم ملی امارات ۱۰ بار شکست خورده و چهار بار هم مقابل ایران به تساوی رسیده است.

تنها پیروزی امارات به بازی دوستانه سال ۱۳۷۶ برمی‌گردد که ایران با نتیجه سه بر یک مغلوب تیم ملی امارات شد.

در رقابت‌های انتخابی جام جهانی نیز تا امروز شش بار تیم ملی ایران و امارات مقابل هم قرار گرفته‌اند که حاصل آن، چهار پیروزی برای ایران و دو تساوی بود. قرار است امروز هفتمین دیدار نیز ثبت شود.

در جدول رده‌بندی گروه A، تیم ملی ایران با شش امتیاز از دو بازی نخست، تنها تیم این گروه است که تمام امتیازات را در بازی‌های گذشته‌اش جمع کرد. کره‌جنوبی با چهار و امارات با دو امتیاز در تعقیب ایران هستند.

پیروزی ایران بی‌نیاز از توضیح است. امارات با دو امتیاز، احتمالا از رده سوم هم پایین‌تر برود و ایران به صورت قطعی در صدر جدول باقی خواهد ماند؛ حتی اگر در بازی ساعت ۱۴ و ۳۰ دقیقه به وقت تهران، کره‌جنوبی در سئول، سوریه را شکست داده باشد.

پیروزی کره‌جنوبی را می‌توان پیش‌بینی کرد. پس اگر ایران به تساوی برسد یا شکست بخورد، ممکن است صدر جدول را در پایان هفته سوم از دست داده باشد.

با توجه به تقابل هفته بعد ایران وکره‌جنوبی، احتمالا برنامه کادر فنی ایران، کسب حداکثر امتیازات است، نه یک بازی بسته برای رسیدن به حداقل.

شاید قرار است برنامه‌ها لو نروند

«دراگان اسکوچیچ» با تمام ستاره‌هایش به امارات سفر کرده است؛ این بار هم مانند دوره‌های قبل، با کمترین زمان برای آماده‌سازی تیم در کوتاه‌ترین زمان ممکن.

سرمربی تیم ملی ایران که رکورد ۹ پیروزی پیاپی در ۹ بازی اخیر را با این تیم به ثبت رسانده، در کنفرانس خبری پیش از مسابقه گفته است: «تیم ملی امارات را به خوبی می‌شناسم. اطلاعات زیادی از آن‌ها داریم و با برنامه وارد زمین می‌شویم.»

اما ممکن است بعضی از برنامه‌های سرمربی ایران معطوف به بازی آینده‌ این تیم مقابل کره‌جنوبی در تهران شود؛ جایی که باید برای حفظ صدرنشینی بجنگد. بازی بیستم مهرماه با کره‌جنوبی، هم نبرد حساس در جدول است و هم حیثیتی برای دراگان اسکوچیچ که می‌خواهد از زیر سایه «کارلوس کی‌روش» خارج شود. کی‌روش متخصص شکست نخوردن مقابل کره جنوبی بود.

تجربه بازی‌های اخیر نشان داده است که دراگان اسکوچیچ پیش از بازی‌های بزرگ و اصلی، ترکیب تیم خود را لو نمی‌دهد. پس غریب نخواهد بود که او مقابل امارات، از تیمی استفاده کند که قرار است تعدادی از آن‌ها مقابل کره جنوبی روی نیمکت باشند و البته ستاره‌هایی را نیمکت‌نشین کند که قرار است در بازی با کره، مهره‌های ترکیب اصلی تیم ملی ایران شوند.

تنها پنج روز میان دو بازی ایران و کره‌جنوبی فاصله است و بازیکنان تیم ملی باید بلافاصله پس از بازی امارات، برای دیدار با کره آماده شوند.

دست دراگان اسکوچیچ برای چیدن دو تیم متفاوت باز است اما فراموش نکنیم که استفاده از تیم دوم، مانند قمار، خطرناک و غیرقابل پیش‌بینی خواهد بود.