او ادامه می‌دهد: «اواخر ‌‌ماه گذشته یک مسوول آمریکایی ناشناس به رویترز گفت که دولت به این موضوع از طریق دیپلماتیک رسیدگی کرده، زیرا این کار راه موثرتری به جلو است.

واقعا؟ پیگیری فروش نفت ایران به چین دشوار است زیرا بیشتر این تجارت پنهان است، اما ناظران صنعت گزارش می‌دهند که چین در سال۲۰۲۱ روزانه صدها هزار بشکه نفت‌‌خام از ایران وارد ‌کرده‌است.

هر بشکه نفت ایران که در بنادر چین تخلیه می‌شود نقض تحریم‌‌‌‌‌‌هایی است که ایالات‌‌متحده برای خشکاندن سرچشمه درآمد ایران برای تحرکات منطقه‌‌‌ای و برنامه هسته‌‌‌ای آن وضع کرده است، با این حال دولت بایدن شرکت‌های چینی را به دلیل تجارت با آنها مجازات نمی‌‌‌کند.

چرا بایدن اجازه می‌دهد این سرکشی گستاخانه ادامه یابد؟ دو دلیل وجود دارد. وی در مورد ایران گفته است که گفت‌‌‌و‌‌‌گو و دیپلماسی کلید پیشرفت هستند، به‌‌ویژه در مورد احیای مذاکرات برنامه جامع اقدام مشترک در مورد برنامه هسته‌‌ای ایران. دولت قبلی در سال ۲۰۱۸ از این توافق خارج شد.

در مورد چین، سیاست بایدن غیرمنسجم است. به‌‌نظر می‌رسد او اغلب در برداشتن اقداماتی که ممکن است توانایی وی در مذاکره درباره یک توافق اقلیمی را مختل کند، مردد است. حزب کمونیست چین و شی‌جین‌پینگ رئیس‌‌جمهور این کشور می‌‌‌دانند که حمایت از ایران برای پکن مفید است و برای آمریکا بد است. ایران بخش مهمی از ابتکار کمربند و جاده حزب کمونیست چین (Belt and Road Initiative) است که از طریق آن چین در ازای تامین بودجه زیرساخت به تجارت دسترسی پیدا می‌کند. در هیچ دنیایی، دخالت چین در خاورمیانه باعث امن‌‌‌تر شدن ایالات‌‌متحده نمی‌شود.

تقویت مشارکت با ایران همچنین برای منافع انرژی چین بسیار مهم است. ایران از طریق ناوگان نفتکش‌‌‌های معروف به «ناوگان ارواح» می‌تواند به دلخواه تحریم‌ها را نقض کند. فدرال‌‌رزرو سن‌لوئیس صادرات نفت‌‌خام ایران را روزانه ۵۵۸هزار بشکه تخمین می‌زند که در سال آینده به ۶۰۸هزار بشکه افزایش می‌‌‌یابد. ایران بر روی برخی از بزرگ‌ترین ذخایر نفت و گاز طبیعی جهان قرار دارد. چین خواهان دسترسی به این منابع انرژی است و اگر پکن بتواند در حالی که دشمن ایالات‌‌متحده را پشتیبانی می‌کند، آن را به‌‌‌دست آورد، چه بهتر.» هیلی همچنین به توافق ۲۵‌ساله ایران و سرمایه‌‌‌‌‌‌گذاری ۴۰۰ میلیارد دلاری پکن در ایران اشاره می‌کند و می‌گوید این کشور به‌‌‌واسطه این قرارداد به عرضه نفت با تخفیف ایران دسترسی پیدا می‌کند و حضور خود را در بنادر، خطوط ریلی، مخابرات و دیگر بخش‌های ایران عمیق‌‌‌تر می‌کند.

پیشنهاد تحریم‌‌‌های بیشتر

نیکی هیلی به این بسنده نمی‌کند و پیشنهادهایی برای تحریم بیشتر نهادهای ایرانی، چینی و در مجموع همه کسانی که در فروش نفت ایران درگیر هستند به کنگره و وزارت خزانه‌‌‌داری می‌دهد. هیلی می‌‌‌نویسد: «برای شروع، کنگره می‌تواند بانک خلق چین و دیگر بانک‌‌‌های چینی را که با بانک مرکزی ایران معامله می‌کنند، تحریم کند. آنها باید هرگونه تنفس را با رعایت تحریم‌‌‌های آمریکا علیه ایران مرتبط کنند. قانونگذاران همچنین می‌توانند شرکت‌های چینی را تحریم کنند که نفت ایران را ذخیره می‌کنند یا به اجرا، نگهداری، ثبت یا بیمه کشتی‌‌‌‌‌‌هایی که آن را حمل می‌کنند کمک می‌کنند. ایالات‌‌متحده تحریم‌‌‌های مشابهی را علیه کره‌شمالی وضع کرد که موفقیت بزرگی را به‌همراه داشت.

اما کنگره فقط می‌تواند تا این حد اقداماتی انجام دهد. دولت بایدن به‌جای اعتماد احمقانه به دیپلماسی، باید ارسال نفت ایران به چین را دشوارتر کند؛ این بدان معناست که به وزارت خزانه‌‌‌داری دستور داده شود تا کشتی‌‌‌های حامل نفت ایران و متخصصان بی‌شمار ذخیره‌‌‌سازی، مقامات بندری، عوامل وارد‌‌کننده و سایر افرادی که در حمل و نقل کمک می‌کنند را تحریم کند. ما می‌‌‌دانیم که تحریم‌ها علیه حمل و نقل دریایی جواب می‌دهد. در نوامبر ۲۰۱۸، ایالات‌‌متحده ۹۰نفتکش ایرانی را تحریم کرد. صادرات نفت ایران به میزان قابل‌‌‌توجهی کاهش یافت. قبل از تحریم‌‌‌ها، نفتکش‌‌‌های با پرچم ایران تقریبا ۱۸۸ میلیون بشکه نفت حمل می‌کردند. سال بعد، این تعداد به نصف کاهش یافت و تا سال ۲۰۲۰، صادرات دوسوم کاهش پیدا کرد. تنها از زمان روی کار آمدن بایدن و آغاز مجدد مذاکرات با ایران، صادرات نفت این کشور افزایش یافته است. امروز، ایران از نفتکش‌‌‌های با پرچم طرف ثالث برای دور زدن تحریم‌ها استفاده می‌‌کند، حفره‌‌‌ای که باید بسته شود.»

چشم چین به نفت ایرانی؟

چین چه در حالت عادی و چه در شرایط تحریم بزرگ‌ترین خریدار نفت ایران بوده و هنوز به واردات خود از ایران البته به‌‌‌صورت نامحسوس ادامه می‌دهد. بلومبرگ در گزارشی عنوان کرده که پالایشگاه‌های مستقل چین آماده ورود به دوره خرید بالای نفت هستند که تا قبل از اتمام مهلت استفاده از سهمیه واردات خود در کمتر از سه‌‌ماه آینده، نیازهای خود را تامین کنند.

در این میان، این موضوع احتمالا تقاضا برای نفتی که قابلیت تحویل سریع‌‌‌تری دارد مانند ESPO روسیه که از شرق دور به‌‌‌طور معمول کمتر از یک هفته برای ارسال آن وقت نیاز است، بیشتر می‌کند. این پالایشگاه‌ها که به teapot معروف هستند معمولا همه سهمیه واردات نفت خود را استفاده می‌کنند تا بتوانند برای سال بعد از دولت سهمیه قابل‌مقایسه‌‌‌ای درخواست کنند.

تی‌پات‌‌‌ها اگر نفت ESPO بخواهند، باید هزینه آن را تسویه کنند. درحالی که معاملات اخیر محموله‌های نقدی‌‌اندکی از اوجی که در تراکنش‌‌‌های قبلی شاهد بودیم، پایین‌تر بوده اما همچنان در نزدیکی بالاترین پریمیوم قیمتی در ۲۱‌‌ماه اخیر قرار دارد. به گفته معامله‌‌‌گران، این امر احتمالا پالایشگران را تشویق کند خرید دیگر گریدها از خاورمیانه یا حتی نفت تحریمی ایران که در نفتکش‌‌‌های شرق آسیا ذخیره است را مورد بررسی قرار دهند.

معامله‌‌‌گرانی‌ که نخواستند نامشان فاش شود مدعی شده‌اند که میلیون‌ها بشکه نفت‌‌خام در خارج از چین و اطراف سنگاپور و مالزی شناور است که نفت ایران را شامل می‌شود و همچنین حجمی از گریدهای مختلف در انبار‌‌‌هایی وجود دارد که پالایشگاه‌ها می‌توانند به آنها دسترسی پیدا کنند.

معامله‌‌‌گران گفتند که متناوبا برخی از تیپات‌‌‌ها می‌توانند واردات گریدهای خلیج‌‌فارس مانند عمان و زکوم را بررسی کنند، با این حال یک کشتی مملو از نفت از این منطقه معمولا حدود سه هفته طول می‌‌‌کشد تا به چین برسد که به نااطمینانی در مورد اینکه آیا می‌توان آنها را تا پایان سال تحویل گرفت اضافه می‌‌‌کند.

تیپات‌‌‌ها تقریبا یک‌چهارم ظرفیت کل فرآوری نفت چین را به خود اختصاص می‌دهند و افزایش خریدشان می‌تواند تقاضای کوتاه‌‌‌مدت را برای بازاری که به دلیل بحران انرژی دچار مشکل شده است، به‌‌‌طور مضاعفی بهبود بخشد.