به گزارش دیده بان ایران؛ حسین شریعتمداری مدیر مسؤول روزنامه کیهان در یادداشتی تحت عنوان «غوره‌ای‌که به جای انگور شراب شد!» نوشت:
۱- سال ۱۹۸۷ - نیمه دوم دهه ۶۰ - وقتی نجم‌الدین اربکان، سیاستمدار اسلامگرای ترکیه با شعار رهایی کشورش از سلطه آمریکا، «حزب رفاه» را تاسیس کرد، کمتر کسی احتمال می‌داد که این حزب با استقبال گسترده مردم مسلمان ترکیه رو‌به‌رو شود. ولی ۹ سال بعد، آقای نجم‌الدین اربکان، دبیر کل حزب رفاه پیروز انتخابات شد و بر کرسی نخست‌وزیری ترکیه لائیک نشست. حاکمیت اربکان فقط یک سال دوام آورد، و ژنرال‌های ترک با استناد به توصیه آتا‌ترک(پدر ترکیه لائیک) که گفته بود « هرگاه اوضاع کشور را آشفته دیدید و ارکان آن را فاسد تشخیص دادید، بدون کمترین تردید، زمام امور را به دست بگیرید -MARSHAL LAW- تا پس از بازگشت اوضاع به حالت عادی یک دولت غیرنظامی همسو بر سر کار آمده و ارتش از حکومت کناره‌گیری کند». پیروزی اربکان و حزب اسلامگرای او به وضوح نشان می‌داد که مردم مسلمان ترکیه از حاکمیت چند ده ساله سکولارها به تنگ آمده و خواستار بازگشت حاکمان به اسلام هستند.
۲- چند سال بعد - مارس 2003 / اسفند 1381- در مراجعه به آرای مردم ترکیه، رجب طیب اردوغان رهبر حزب اسلامگرای عدالت و توسعه به نخست‌وزیری رسید. این انتخاب نیز سند دیگری بود که ناخشنودی مردم مسلمان ترکیه از سکولاریسم و رویکرد آنان به اسلام را نشان می‌داد. گفتنی است بعد از انتخاب عبدالله گل به ریاست جمهوری و طیب اردوغان به نخست‌وزیری ترکیه (سال ۲۰۰۷)، روزنامه انگلیسی دیلی‌تلگراف نوشت «در پیروزی این دو اسلامگرای نزدیک به اخوان‌المسلمین، روسری همسرانشان نقش فراوانی داشته است» و توضیح داد که «روسری خانم‌های رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر ترکیه، مفهومی فراتر از حجاب اسلامی رایج در میان زنان و دختران مسلمان دارد و از پیوند آنان با انقلاب اسلامی ایران خبر می‌دهد».
۳- رویکرد مردم ترکیه به اردوغان از شهرت وی به اسلامگرایی و مخالفتش با سکولاریسم و ضدیت او با آمریکا و اسرائیل ریشه گرفته بود. آقای اردوغان دانش‌آموخته مدرسه مذهبی امام خطیب و سپس دانشکده علوم اقتصادی دانشگاه مرمره بود. در سال 1980 به علت اصرار بر انجام تکالیف دینی از یک مرکز دولتی اخراج شده بود و در سال 1998 پس از قرائت یک شعر اسلامی به جرم نادیده گرفتن قوانین و مقررات حکومت لائیک ترکیه، به 10 ماه حبس محکوم شده و... اردوغان در دوران نخست‌وزیری خود با ارسال کشتی «مرمره» که حامل کمک‌های انسان‌دوستانه برای مردم محاصره شده غزه بود در میان مسلمانان جایگاه ویژه‌ای یافت. این کشتی با حمله نظامیان اسرائیلی رو‌به‌رو شد و تعدادی از سرنشینان آن به شهادت رسیدند که مشاجره لفظی شدید اردوغان با شیمون پرز، رئیس‌جمهور رژیم جعلی اسرائیل را در پی داشت و بر محبوبیت اردوغان افزود.
۴- اما اردوغان، خیلی زود محبوبیتی را که به دست آورده بود، از دست داد. همکاری آشکار اردوغان با آمریکا، اسرائیل، عربستان و قطر برای مقابله با دولت سوریه که یکی از حلقه‌های اصلی مقاومت در منطقه بود، محبوبیت به تدریج کسب شده اردوغان را بر باد داد. بعد از شکست ائتلاف غربی و عبری و عربی در نبرد سوریه، انتظار می‌رفت که اردوغان سر عقل آمده باشد! ولی این انتظار به بار ننشست و اردوغان برخلاف آنچه مردم مسلمان ترکیه از انتخاب وی انتظار داشتند به مسیر پلشتی که انتخاب کرده بود ادامه داد تا آنجا که هفته قبل از «اسحاق هرتزوک» رئیس رژیم جعلی و کودک‌کش و جنایت‌کار اسرائیل برای حضور در ترکیه دعوت کرد. این اقدام اردوغان با اعتراض شدید مردم ترکیه رو‌به‌رو شده و تظاهرات خیابانی همراه با به آتش کشیدن پرچم رژیم صهیونیستی را درپی داشته و همچنان نیز ادامه دارد.
۵- دعوت اردوغان از رئیس رژیم خونریز اسرائیل در حالی که صهیونیست‌ها یکی از سخت‌ترین دوران حیات جعلی خود را تجربه می‌کنند، تعجب‌آور است و با ابتدایی‌ترین درک سیاسی رئیس‌جمهور یک کشور مسلمان نیز همخوانی ندارد. آیا اردوغان از این نکته بی‌خبر بوده است؟ پاسخ این پرسش نمی‌تواند مثبت باشد و این احتمال را قوت می‌بخشد که این دعوت در پی یک ماموریت صورت پذیرفته است! و حکایت از آن دارد که اردوغان به آخر خط رسیده و به سیم آخر زده است!.
۶- مرحوم نجم‌الدین اربکان، موسس حزب اسلامگرای رفاه در ترکیه که چند سال قبل دارفانی را وداع کرد، از مواضع اردوغان بعد از کسب قدرت به شدت نگران بود و بارها با تندی از او انتقاد کرده بود. مرحوم نجم‌الدین اربکان در گفت‌و‌گو با یکی از دیپلمات‌های مسلمان نسبت به سرانجام اردوغان ابراز نگرانی کرده و گفته بود؛ اردوغان در ابتدا «غوره»ای بود که انتظار داشتم به یک خوشه انگور شیرین تبدیل شود ولی اکنون بیم آن دارم که دشمنان ترکیه از این انگور شراب بگیرند»!.
