کیهان لندن - حسین امیرعبداللهیان وزیر خارجه جمهوری اسلامی پنجشنبه اول اردیبهشت در گفتگوی تلفنی با فیصل المقداد وزیر خارجه رژیم بشار اسد با تکراراین ادعا که «از رسیدن به توافق خوب و پایدار دور نشده‌ایم» تأکید کرد «نه به زیاده خواهی‌ها توجه داریم و نه از خطوط قرمز خود عقب‌نشینی می‌کنیم!»
علیرضا تنگسیری فرمانده نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز در یک سخنرانی متوهمانه گفت، «دشمنان مرتب پیغام می‌دهند اگر از دست انتقام سردار سلیمانی بردارید، فلان امتیاز را می‌دهیم و فلان تحریم را بر می‌داریم اما این خیالی باطل است.» این در حالیست که بیش از دو سال از کشته شدن سلیمانی در حمله پهپادی آمریکا می‌گذرد و «انتقام سخت» جمهوری اسلامی تا حالا همان پرتاب موشک به پایگاه‌های خالی آمریکا در عراق بود که آنهم با اطلاع بغداد و واشنگتن صورت گرفت و بعد هم فاجعه‌ی شلیک سپاه پاسداران به هواپیمای مسافری اوکراینی صورت گرفت که ۱۷۶ کشته برجای گذاشت.
با اینهمه تنگسیری در همین سخنرانی گفته است: «هم رهبری بر گرفتن انتقام تاکید دارند و هم فرمانده سپاه گفته است که انتقام حتمی است اما جا و مکان را ما تعیین می‌کنیم!»
روزنامه «اورشلیم پست» در گزارشی می‌نویسد یکی از دلایل عمده توقف مذاکرات اتمی با جمهوری اسلامی درخواست تهران برای حذف سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از فهرست سازمان‌های تروریستی آمریکاست و این مسئله مذاکره را به بن‌بست کشانده است. ایالات متحده آماده بررسی این درخواست نیست مگر اینکه سپاه پاسداران با توقف فعالیت‌های منطقه‌ای موافقت کند و دست از تهدید و اقدام علیه نیروهای آمریکایی بردارد.
یک سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفته اگر ایران خواهان لغو تحریم‌ها فراتر از برجام است، باید به نگرانی‌های آمریکا فراتر از برجام رسیدگی کند. این مقام گفته با توجه به اختلافات موجود دستیابی به توافق برای احیای برجام نامشخص است.
روزنامه «الشرق الاوسط» به نقل از منابعی در تل‌آویو گزارش داد کارزار اسرائیل برای فشار به دولت جو بایدن علیه خروج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از لیست تروریستی آمریکا نتیجه‌بخش بوده است.
برخی تحلیلگران معتقدند با توجه به شرایط اقتصادی ایران مقامات تهران مجبورند عقب‌نشینی کنند و برای بهره‌مندی از افزایش بهای نفت به دلیل حمله روسیه به اوکراین معامله را با شرایطی که آمریکا مشخص می‌کند بپذیرند. در این صورت اسرائیل برای خنثی کردن توافق احتمالی کار سختی دارد. سناریوی دیگر این است که جمهوری اسلامی با پافشاری روی خارج شدن سپاه پاسداران از فهرست سازمان‌های تروریستی آمریکا از توافق خودداری کند که این مسئله احتمال رویارویی میان طرفین را بیشتر می‌کند.
خبرگزاری «مهر» وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی می‌نویسد «توافق در وین، لَنگ تصمیم نهایی بایدن لجوج است.»
بعد از کشته شدن قاسم سلیمانی با دستور دونالد ترامپ در حوالی بغداد، موجی از مخالفت با «هرگونه مذاکره» با آمریکا در جمهوری اسلامی به راه افتاد و هواداران نظام تهدید کردند «هرکس از مذاکره حرف بزند خائن است و باید مجازات شود.» اما مذاکرات با نظر موافق علی خامنه‌ای آغاز شد با این تفاوت که بجای عباس عراقچی مذاکرات را علی باقری کنی که خود از مخالفان سرسخت برجام بود پیش می‌برد.
خامنه‌ای ۲۴ فروردین در سخنانی تلویحاً رضایت خود از تیم دیپلماسی و وزارت خارجه را اعلام کرد و گفت «بحمدالله هیأت مذاکره کننده ما در مقابل زورگویی‌های طرف مقابل و زیاده‌خواهی‌ها مقاومت کرده و به توفیق الهی، بدون تردید مقاومت هم خواهد کرد!»
در بالاترین لایه‌های قدرت اما این جدال جریان دارد که آیا مصلحت نظام و بقای آن در گرو «کره شمالی» شدن و دستیابی به بمب اتم و ادامه توسعه‌طلبی در منطقه است یا کنار آمدن موقت با غرب و در رأس آن آمریکا، به این امید که با کاهش تحریم‌ها اوضاع اقتصادی کمی بهبود یابد و جمهوری اسلامی بتواند نقشه‌های خود را مانند همانچه از «برجام» انتظار داشت، موازی با «توافق» پیش ببرد!
علی خامنه‌ای بعد از کشته شدن سلیمانی گفت که انتقام از قاتلان او در هر زمان که ممکن باشد «قطعی» خواهد بود. این موضع درست برخلاف انواع تلاش‌های نظام برای «احیای برجام» و لغو تحریم‌هاست. با این حال موانع توافق فقط مربوط به «انتقام سلیمانی» نیست و فهرست تهدیدات جمهوری اسلامی در زمینه منطقه‌ای و موشکی و فعالیت‌های اتمی بسیار طولانی‌‌تر از اینهاست.
تمام موضوع در توافق اتمی بر سر این است که طرفین با اهداف و منافع متفاوت آن را شروع کردند و دو دهه است آن را ادامه می‌دهند: یکطرف می‌خواهد برنامه اتمی و ماجراجویی‌های نظامی و منطقه‌ای جمهوری اسلامی را مهار کند و طرف دیگر که جمهوری اسلامیست، می‌خواهد با این توافق هرآنچه را که قرار است مهار شود، ادامه بدهد از جمله یافتن امکانات و دست باز برای انتقام سلیمانی! امتیاز چنین توافقی برای رژیم ولایت فقیه، عین برجام، در اینست که پس از انقضای زمان توافق، در عمل با تأیید غرب و کشورهای دیگر می‌تواند به پروژه‌های خطرناک خود ادامه دهد !
