روند کاهش مصرف گوشت در ایران از سال ۱۳۸۴ آغاز و در سال‌های اخیر شتاب بیشتری گرفته است.

سال ۱۳۸۴ سرانه مصرفی گوشت هر خانواده ایرانی سالانه ۵۷ کیلوگرم بود که این میزان در سال ۱۳۹۸ به کمتر از ۱۲ کیلوگرم در سال برای هر خانواده کاهش یافت.

قیمت گوشت قرمز در یک ماه پایانی سال ۱۴۰۰ هم بیش از ۴.۶ درصد افزایش یافت و سرانه مصرف گوشت در ایران را به شدت کاهش داده است.

این مساله باعث شده که ضایعات مرغ، گوساله و گاو وارد سفره مردم در ایران شود.

گزارش‌ها از ایران حکایت از آن دارد ضایعاتی مثل پا و سنگدان مرغ و اسکلت گوسفند و گوساله که پیش‌تر پس از پاک کردن دور ریخته می‌شد، در حال حاضر به قیمت کمتر از مرغ و گوشت فروخته می‌شود.

آبان ماه سال ۱۳۹۹ قیمت یک بسته اسکلت گوسفند ۱۵ هزار تومان و اسکلت گاو ۱۰ هزار تومان بود که با افزایش چندباره قیمت فرآورد‌های گوشتی در دو سال گذشته، قیمت این قبیل ضایعات هم افزایش یافته است.

افزایش قیمت نهاده‌های جو، ذرت و سویا موجب افزایش هزینه تولید فرآورد‌های گوشتی شده است.

مهر ماه سال ۱۴۰۰ منصور پوریان، رئیس شورای تامین دام گفته بود با ورود تفاله و تفاله نیشکر به سبد غذایی دام‌ها، چربی آنها چند برابر شده و دامدار‌ها به جای گوشت، چربی پرورش می‌دهند.

پوریان افزود، «۲۰۰ هزار راس گوساله چربی بالا دارند که قابلیت مصرف در کشور را ندارند و باید در کوتاهترین زمان ممکن صادر شود.»