حمید نوری در آبان ماه ۱۳۹۸ به علت نقش داشتن در قتل‌عام تابستان ۱۳۶۷، در سوئد بازداشت شد و روند محاکمه او با برگزاری ۹۲ جلسه دادگاه، در روز سه‌شنبه، ۱۳ اردیبهشت، در استکهلم به پایان رسید.

گروه دادستانی دادگاه حمید نوری برای او مجازات «حبس ابد» درخواست کرد و دولت سوئد نیز با توجه به سابقه گروگان‌گیری حکومت ایران، از شهروندان خود خواست از سفر غیرضروری به ایران بپرهیزند.

احمدرضا جلالی، پژوهشگر ایرانی-سوئدی، اردیبهشت ۱۳۹۵ با دعوت رسمی دانشگاه تهران، برای شرکت در یک کنفرانس علمی به ایران رفت و دستگیر شد. دادگاه انقلاب تهران این پزشک ایرانی‌تبار را به اتهام «فساد فی‌الارض و جاسوسی برای اسرائیل» به اعدام محکوم کرد. این حکم در دیوان عالی کشور نیز تایید شده است.

احمدرضا جلالی پس از دستگیری، ۱۰۰ روز را در سلول انفرادی گذراند. پیش‌تر کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل متحد اعلام کرده بودند که «بدرفتاری‌» با این زندانی سیاسی چیزی جز «شکنجه جسمی و روانی» نیست. در تابستان ۱۴۰۰، نمایندگان پارلمان اروپا با محکوم کردن حکم اعدام احمدرضا جلالی، خواستار آزادی بی‌قیدوشرط او شدند. آنان با انتقاد از «بازداشت خودسرانه» و «شکنجه جسمی و روانی» احمدرضا جلالی، از مقام‌های ایران خواستند تا زمان آزادی، امکان تماس با خانواده، مراقبت‌های پزشکی فوری، حق دسترسی به وکیل و ملاقات را برای او فراهم کنند.

در روزهای گذشته، ویدا مهران‌نیا، همسر احمدرضا جلالی، گفته بود که حاضر نیست همسر بی‌گناهش با فردی همچون حمید نوری مبادله شود.

سازمان‌های حقوق بشری و فعالان مدنی بارها هشدار داده‌اند که جمهوری اسلامی ایران از زندانیان دو تابعیتی برای فشار بر جامعه جهانی، تسویه‌حساب و پیشبرد اهداف سیاسی خود استفاده می‌کند.