روبین در ادامه با اشاره به اینکه «جمهوری اسلامی اصلی‌ترین حامی تروریسم دولتی در جهان است» می‌نویسد درخواست از ایران برای توقف تلاش‌هایش برای ترور شخصیت‌های آمریکایی درست بود، اما ادامه دیپلماسی بطور معمول و حتا لغو تحریم‌ها علیه گروهی که چنین ترورهایی را طراحی می‌کنند، رقت‌انگیز است. دیپلماسی زمانی کارآیی دارد که همه طرفین هنجارهای آن را بپذیرند، اما جمهوری اسلامی از زمان تسخیر سفارت آمریکا در تهران در سال ۱۹۷۹ چیزی جز بی‌ارزش کردن دیپلماسی نشان نداده است.

روبین معتقد است «وقتی رژیم‌های سرکش از هنجارهای دیپلماسی اجتناب می‌کنند، ضروریست که واشنگتن هزینه‌های آنها را افزایش دهد». او به اقدام اسرائیل علیه تروریست‌های فلسطینی پس از ترور ۱۱ ورزشکار و مربی اسرائیلی و یک پلیس آلمانی در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ اشاره می‌کند و می‌نویسد اسرائیلی‌ها بی‌سر و صدا عملیاتی را برای شکار و کشتن بسیاری از تروریست‌های درگیر در این عملیات انجام دادند. اقدامی که هم ضربه به موقعیت تروریست‌ها بود و هم به توانایی آنها برای انجام حملات بعدی پایان داد. اسرائیلی‌ها در چنین اقداماتی تنها نبودند. پس از عملیات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ سازمان سیا (CIA) رهبران ارشد القاعده را شکار کرد. در نهایت، باراک اوباما عملیات قتل اسامه بن لادن را در محل اقامتش در پاکستان تأیید کرد. از تیم امنیت ملی اوباما، فقط بایدن به این عملیات معترض بوده است! او در آن زمان اشتباه می‌کرد و اکنون نیز اشتباه می‌کند.

در ادامه این مقاله آمده «سلیمانی در هدف قرار دادن آمریکایی‌ها تنها نبود. او اصلی‌ترین پشتیبان اقدامات تروریستی بود. در قوانین بین‌المللی یا قوانین ایالات متحده هیچ منعی برای اقدام علیه نیروهای ارشد سپاه پاسداران وجود ندارد. علی خامنه‌ای طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی فرمانده کل قوا است‌، بنابراین می‌تواند یکی از اهداف قانونی باشد، اگرچه به عنوان یک تصمیم سیاسی، هدف قرار دادن او با توجه به اینکه یک پیرمرد هشتادساله‌ی در آستانه مرگ است، عاقلانه نیست.»

مقامات جمهوری اسلامی ممکن است گمان کنند که بایدن به دنبال پاسخگو کردن تروریست‌ها نیست یا ممکن است محاسبه کنند که هرگونه اقدام ایالات متحده علیه کسانی که دست آنان آغشته به خون آمریکایی‌هاست، آنان را قادر می‌سازد تا ایرانیان را دور یک پرچم جمع کنند.

مایکل روبین می‌نویسد، «در مورد بایدن حق با ایرانیان بود. انتخابات حداقل در آمریکا اهمیت دارد اما تا زمانی که واشنگتن مانند دوران اوباما پس از مرگ بن لادن یا دوره ترامپ پس از مرگ سلیمانی، فریاد پیروزی سر ندهد، توانایی رژیم ایران برای منحرف کردن افکار عمومی با سوء استفاده از احساسات ملی‌گرایانه محدود است.»

مایکل روبین در پایان می‌نویسد مردم آمریکا ممکن است تا وقتی که بایدن از صحنه قدرت خارج نشود، در معرض تهدید تروریسم رژیم ایران باقی بمانند، اما یک دولت جدید می‌تواند رویکرد جدیدی اتخاذ کند، رویکردی که واقعاً به رهبران جمهوری اسلامی و نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بفهماند که هربار می‌بایست بهای گزافی برای فعالیت تروریستی پرداخت کنند.