۱- تلفنی که در آن اطلاعات و عکس های خصوصی دارید به همراه نبرید.

۲- ماموران امنیتی در شکل و شمایل غیر قابل باور در میان شما هستند. آن ها معمولا تک نفره حرکت نمی کنند. این ماموران غیر از ماموران سرکوب هستند. این ها به قول خودشان تظاهرات را مدیریت می کنند. گول ظاهر تمیز و آراسته و حتی لباس های سوسولی و موهای مدل جدیدشان را نخورید. آن ها می توانند خیلی جوان هم باشند. آن ها را دنبال کنید و عمل شان را زیر نظر بگیرید. آن ها بی سیم «ندارند» بلکه با تلفن همراه با مراکزشان در تماس هستند. ممکن است گاه در میان تظاهر کنندگان شعار ضد حکومتی بدهند یا به عنوان سر دسته ی تظاهر کنندگان، آن ها را به سمت جایی که جمعیت پراکنده می شود ببرند.

۳- از حرکت انداختن این ماموران به اندازه زدن فیزیکی ده مامور سرکوب موتور سوار ارزش دارد.

۴- سعی کنید تنها نباشید و گروه های دو سه نفره و مجزا تشکیل دهید. هر گاه یک گروه مورد حمله عناصر سرکوبگر قرار بگیرد گروه های دوم و سوم به طرف آن ها یورش ببرند.

۵- حتما موقع دفع حمله فیزیکی با صدای بسیار بلند به طرف ماموران حمله کنید. صدای بلند تاثیر بسیار زیادی در ایجاد ترس در میان ماموران دارد.

۶- ماموران سرکوب سعی خواهند کرد به شکل دسته جمعی:
۱- با ایجاد رعب
۲- با نشان دادن چوب و چماق و قمه
۳- با نشان دادن اسلحه
۴- با استفاده از اسلحه
شما را متفرق کنند. باید نه تنها در مقابل آن ها، بلکه در پشت سر آن ها هم قرار گرفت و با تهاجم و عقب نشینی لحظه ای به سمت آن ها یورش برد.