بنام خداوند کشتار و جنگ

بتازم به مردم چو تیمور لنگ

بگیرم مسرت ز مرگِ و فغان

نخواهم ز شادی نشان در جهان

فرستم ز بیتم به هیتلر درود

که راهِ جنایت به رویم گشود

در این دار فانی بسی مرد زیست

بگو برتر از آن ابر مرد کیست؟

بگفتا که کودک به میدان رود

هماهنگِ جنگِ جهانی شود

چو پُر شد روانش ز خشم و ز کین

نترسد جوانی ز بمب و ز مین

بنازم بر آن قدرتِ پیشوا

که همتا نبودش به کُل قوا

اگر امتم پیر گردد کنون

نماند نشانی ز امواجِ خون

بقایم چو باشد به نوزادها

بسازم روایت چو شیاد ها

بخواهم ز امت جهادی کند

شبیخون به خرگاه دشمن زند

تو هر ساله طفلی برایم بساز

که دارم به افرادِ جنگی نیاز

نه عذری پذیرم ز دستانِ تنگ

نه پندی بخواهم ز پایانِ جنگ

اگر صلح گردد کنون ماندگار

نبینی تو عزت ز پروردگار

ز آشوب گیرد شریعت جلا

که مهدی بیاید به وقت بلا

ز امشب به تختت تو ساکن مخواب

به فتوا بده چون جهادی جواب