پروژه رهبرتراشی، راه رهائی مردم از شر جمهوری اسلامی نیست!
کشور ما در شرایط فوق العاده دشواری به سر می‌برد. پیامدهای سیاست‌ها و کارکردهای مخرب جمهوری اسلامی در حوزه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، زیست محیطی و فرهنگی، ایران را با بحران‌های دامنه داری روبرو کرده است. جمهوری اسلامی نه قادر به حل بحران‌های متعدد و اداره کشور است و نه به تغییر تن می‌دهد.
مدیریت ناکارآمد حکومت، فساد ساختاری، تورم لجام گسیخته و تحریم‌های اقتصادی..... زندگی اکثریت مردم کشور ما را به فلاکت کشانده است. گروه‌های گسترده‌ای از مردم از این وضعیت به ستوه آمده و علیه حکومت به اعتراض برخاسته‌اند. جنبش‌های مطالباتی و خیزش‌های خیابانی صحنه سیاسی کشور را دگرگون و زمینه‌های تحولات اجتماعی و سیاسی را فراهم می‌سازند. در هفته‌های گذشته، اعتراضات مردم علیه گرانی و بدنبال آن تظاهرات خیابانی مردم در آبادان و تعدادی از شهرها و دادن شعار علیه خامنه‌ای، روحانیت و سپاه، وضعیت جدیدی را شکل داده است.
این وضعیت شرایط مساعدی را برای همکاری‌ها در صفوف اپوزیسیون فراهم آورده است. در این میان آقای رضا پهلوی در دو نوبت به صحنه آمده و در نوبت اول خود را به عنوان "صدای اعتراض مردم" قلمداد نموده و تلاش کرده اعتراضات مردمی را به سود خود مصادره کند. ایشان در نوبت دوم در قامت رهیر و با رویکرد پوپولیستی فرمان بسیج داده است. در این نوبت چهار کانال تلویزیونی در خارج از کشور برنامه‌های عادی خود را قطع کرده و سخنرانی آقای رضا پهلوی را پوشش دادند. در روزهای بعد هم در بخش اخبار و برخی برنامه‌ها بطور کم سابقه‌ای به این موضوع پرداختند.
برخلاف آنچه آقای رضا پهلوی گفت که نمی‌خواهد رهبر بشود، او در این سخنرانی در جایگاه یک رهبر اقتدارگرا و پوپولیست قرار گرفت، گروه‌های مختلف جامعه را مورد خطاب قرار داد، اپوزیسیون را حذف کرد و کوشید "فرمان هدایت اعتراضات" را به دست گیرد.
پوشش زنده و همزمان چند کانال تلویزیونی و تلاش او برای قرار گرفتن در قامت رهبر، نشان دهنده این است که محافل قدرتمندی در خارج از کشور با بهره گیری از امکانات رسانه‌ای، می‌خواهند در شرایط بحرانی کشور آلترناتیو دلخواه خود را بسازند و آقای رضا پهلوی را به عنوان رهبر آن معرفی کنند. دستمایه آن‌ها شعار گروه هائی از مردم در اعتراضات است که در حاشیه شعارهای مردم علیه حکومت و در راس آن علی خامنه‌ای، شعار "رضا شاه روحت شاد" سر می‌دهند و سلطنت طلبان در خارج از کشور با یاری تعدادی از رسانه‌ها آن را به عنوان شعار اصلی مردم جا می‌زنند و بگونه‌ای تصویرسازی می‌کنند که گویا مردم خواهان بازگشت سلطنت هستند و به آقای رضا پهلوی به عنوان ناجی رهائی کشور از شر جمهوری اسلامی می‌نگرند. در اعتراضات کارگران، معلمان و بازنشستگان و اعتراضات مردم اصفهان و خوزستان، شعاری به نفع سلطنت و رضاشاه شنیده نشد. مردم عمدتا خواست‌های خود را مطرح می‌کنند و خشم خود را از بی لیاقتی مسئولین حکومتی نشان می‌دهند. در برخی از اعتراضات از جمله در اعتراضات دانشجویان بعد از شلیک موشک به هواپیمای مسافربری، شعارهائی علیه سلطه شاه و شیخ سر داده شد.
آقای رضا پهلوی سال‌ها است که مدعی دفاع از دموکراسی است اما حرف‌های مبهم و تعارض بین عمل و سخن و بویژه عملکرد حامیان و نزدیکان او، ادعایش را با تردید مواجه ساخته است. او در سخنرانی اخیر خود اپوزیسیون را کنار گذاشت و خود را تنها پشتیبان مبارزات مردم قلمداد کرد. پدر ایشان نیروهای اپوزیسیون را چنان سرکوب کرد که در سال ۵۷ هیچ نیروی سیاسی قدرتمندی وجود نداشت که توان مقابله با روحانیون تشنه قدرت را داشته باشد. آقای رضا پهلوی در دو سخنرانی اخیر نشان داد که قصد بازگشت به حکومتی اقتدارگرا از نوع گذشته را دارد. در حالی که دموکراسی با نفی اپوزیسیون هم خوانی ندارد. وجه مشخصه دموکراسی وجود جامعه مدنی قدرتمند و احزاب سیاسی است.
این حق آقای رضا پهلوی است که خود را رهبر حامیان سلطنت اعلام کند. ولی این حق او نیست که با نفی اپوزیسیون و بهره گیری از رانت رسانه‌ها، مدعی رهبری مردم در اعتراضات و در گذار از جمهوری اسلامی شود و کاریکاتوری از رهبری خمینی را تکرار کند. جامعه ایران تفاوت کیفی با سال ۵۷ دارد. جامعه متکثر ایران، پذیرای چنین پروژه‌ای نیست.
ما ۶ سازمان سیاسی جمهوری خواه، ضمن اینکه جمهوری اسلامی را مانع اصلی تحقق آزادی، دموکراسی و عدالت در ایران و مسبب شرایط اسف بار فعلی می‌دانیم، مخالفت خود را با هر نوع نهاد مادام العمر در نظام سیاسی آینده ایران ابراز می‌کنیم و معتقدیم پروژه رهبرتراشی، رویکرد تمامیت خواهی مبتنی بر مناسبات جامعه توده‌ای، تخریب جریان‌های جمهوری خواه دموکرات و فعالین سیاسی در داخل و خارج کشور توسط سلطنت طلبان و اشاعه فرهنگ انحصارطلبی، به استقرار دموکراسی در کشور نمی‌انجامد. به باور ما در پرتو گفتگو و تعامل طیف‌های مختلف نیروهای سیاسی و همکاری و ائتلاف طیف‌های همگرا و در نهایت توافق بر سر پرنسیپ‌های دموکراتیک و الزامات گذار از جمهوری اسلامی است که دستیابی به دموکراسی امکان پذیر می‌شود.
هیئت‌های سیاسی ـ اجرائی
اتحاد جمهوری‌خواهان ایران
جبهه ملی‌ایران ـ اروپا (سامان ششم)
حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
حزب جمهوری‌خواه سوسیال دموکرات و لائیک ایران
سازمان‌های جبهه ملی‌ایران در خارج از کشور
همبستگی جمهوری‌خواهان ایران
۹ خرداد ۱۴۰۱ (۹ ژوئن ۲۰۲۲)
نقد عباس عبدی به تیم مذاکره هسته ای
استقرار رادار اسرائیل در خلیج فارس
