ماریا عارفی تاکید می‌کند که آن روز روسری بر سر داشته و از آنجا که خود بارها به مسابقات خارجی اعزام شده بوده نسبت به قوانین حجاب بسیار مراعات می‌کرده است.

به گفته این بانوی ورزشکار در اثر درگیری، مرد مامور روسری او را از سر می‌کشد و زنانی که در اطراف بودند، روسری را از زمین برداشته و دوباره سرش می‌کنند.

👈مطالب بیشتر در کیهان لندن

این زوج ورزشی از ماموران که دو مرد و چهار زن بودند، خواستند بجای کد ملی نام‌ آنان را در گوگل سرچ کنند تا بدانند به چه کسانی اینطور بی‌منطق حمله کرده‌اند اما در واکنش به این درخواست یکی از ماموران شروع به فحاشی کرده و دستش را به سمت اسپری فلفل می‌برد.

بر اساس این گفته‌ها، رضا مرادخانی که بعد از این اتفاق چشمانش کاملا بسته شده بود در همان حال با ماموران گلاویز می‌شود تا اینکه صدای تیر بلند می‌شود. به گفته این ورزشکار فقط تیر اول شلیک هوایی بوده و گلوله‌های بعدی از پشت به بالای کمر و پای او اصابت می‌کنند در حالی که مامور با مرادخانی کمتر از دو متر فاصله داشته است!

در پی این اتفاق مردم و ماموران با اورژانس تماس می‌گیرند و در فاصله‌ای که آمبولانس برسد ماموران، گوشی تمام افراد حاضر در محل را گرفته و اطلاعات‌شان را بطور کامل پاک می‌کنند.

ماریا عارفی درباره جوّ حاکم بر بیمارستان «رسول اکرم» که نزدیک‌ترین بیمارستان آن منطقه بود می‌گوید: «چند مرد پیشم بودند که لباس شخصی بودند؛ ولی خب از چهره‌شان معلوم است که آدم معمولی نیستند. نمی‌دانستم اصلا چه کسانی هستند. هی می‌گفتند خانم، اشکال ندارد، یک وقت فیلمی چیزی بیرون ندهی‌ها، به خدا برایتان بد می‌شود و دردسر است. هی غیرمستقیم تهدید می‌کردند.»

وی همچنین به شرایط همسرش اشاره کرد که به دلیل اصابت گلوله مجبور به عمل جراحی شده و با اینکه پزشکان گفته بودند ۲ گلوله را از بدنش خارج کردند و ۱ گلوله در بدن مانده هم خطری ندارد، فردای آن روز کل این موضوع را کتمان کرده و گفتند اصلا تیری در شکم‌اش نبوده است!

ماریا عارفی در ادامه گفته است که رئیس امنیت اخلاقی نیروی انتظامی تهران با حضور در بیمارستان از آنها دلجویی کرده و تا چند روز هم از طریق شماره‌های ۲ یا ۳ رقمی جویای حال‌شان بودند اما بعد از مدتی نه تنها دیگر خبری نشد بلکه شبی که همسرش به دلیل وخامت حالش مجبور شد به بیمارستان برود هیچیک از نهادهایی که قول همراهی داده بودند حاضر به کمک نشدند و حتی یک پزشک اورژانس هم به منزل آنها فرستاده نشد اما وقتی پای‌شان به بیمارستان رسید ماموران امنیتی دوباره ظاهر شدند.

عارفی اشاره کرد که این اتفاق موجب شد تا برادرش پستی را در اینستاگرام منتشر کند و کل جریان را شرح دهد اما کمتر از چند دقیقه رضا مرادخانی از او می‌خواهد تا زمانی که روال پرونده در حال طی شدن است از هرگونه اطلاع‌رسانی خودداری کنند و آن پست هم به همین دلیل فورا پاک می‌شود.

پیگیری‌های این دو ورزشکار از دادسرای نظامی برای دو هفته بی‌جواب می‌ماند و با مراجعه به قاضی مشخص می‌شود، نیروی انتظامی «ادعاهایی خلاف واقع کرده‌اند، مثلا گفتند من اصلا روسری سرم نبوده یا با لباس آستین کوتاه و بدون حجاب بوده‌ام. که خب ما شاهد داریم این حرف‌ها واقعیت ندارد.»

طبق گفته‌ی وکیل مدافع، پس از این گزارش نیروی انتظامی به بازپرس پرونده، آنان متهم به «کشف حجاب و هم احتمالا تمرد نسبت به مأمور نیروی انتظامی و از طرفی احتمال دارد پرونده را با قرارعدم صلاحیت به دادگاه عمومی ارجاع بدهند.»

ادعایی که برخی شاهدان هم اعلام همکاری کرده و صحبت‌های این زوج ورزشکار را تایید کرده‌اند. برخی هم به دلیل ترس و تهدیدها از ادامه همکاری انصراف دادند.

رضا مرادخانی با بیان اینکه از راه مربیگری امرار معاش می‌کرده و اکنون دیگر امکان ادامه فعالیت ندارد گفته درخواست دارد تا وقایع آنگونه که واقعا رخ داده بازگو شود و برای ضارب اشد مجازات تعیین شود.

پردیسان یک پارک بزرگ در غرب تهران است که سال‌هاست به‌ عنوان یکی از اصلی‌ترین مراکز عمومی و رایگان ورزشی برای شهروندان تهرانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما تقریبا یکسال است که با حضور ماموران گشت ارشاد اسلامی شرایط برای دخترانی که در این پارک ورزش می‌کنند به شدت سخت شده. بطوری که اگر در برخی گروه‌های ورزشی مربی مرد و برخی ورزشکاران زن باشند باید فاصله‌های عجیب و غریب را رعایت کنند و تا حد امکان به مدت طولانی در یک محل نمانند!

گذشته از همه اینها، شلیک یک مأمور گشت «ارشاد اسلامی» به یک شهروند معمولی، فاجعه‌ای است که فقط در جمهوری اسلامی می‌تواند اتفاق بیفتد و حالا به لایحه مربوط به گسترش حمل سلاح و اجازه شلیک، ناامنی جامعه توسط مأموران حکومت بیش از پیش شهروندان را تهدید می‌کند.