اما از نظر احساسی و انسانی.

می گویند برای کسی دل بسوزان که برایت دل بسوزاند. یا برای کسی زار زار گریه کن که دستکم قطره اشکی برایت بیفشاند.

اگر چنین بازداشتی برای منِ نوعی پیش بیاید آیا کک تاج زاده و تاج زاده ها خواهد گزید؟ خیر.

تاج زاده و تاج زاده ها در عوالم خودشان هستند و ما هم در عوالم خودمان.

به قول خانم تاج زاده، آن ها به فکر خامنه ای و عاقبت او هستند و ما به فکر به گورستان تاریخ سپردن خامنه ای و دستگاه انسان کش و ایران بر باد ده اش هستیم.

ما در دو عالم متضاد زندگی می کنیم.

تاج زاده امروز در چاهی افتاده که خودش و یاران اش کنده اند.

اگر نگفته بودیم که این چاه را نکنید، امروز می شد بر ما ایراد گرفت که داریم سخت می گیریم. اما گفتیم و بسیاری از ما به خاطر این گفتن به دست یاران همین تاج زاده روانه ی چاه شدیم. پس ناراحت شدن مان برای تاج زاده از برای چه؟

اگر می خواهیم فیلم حقوق بشری بازی کنیم و جلوی مردم، تئاتر انسان دوستی بازی کنیم، مردم خواهند فهمید چون مردم، پیش از آن که سیاسی باشند، انسان اند و راست و دروغ همه چیز را احساس می کنند.

خانم فخرالسادات هنوز به افشاگری از صدر تا ذیل نظام دلخوش است! چرا؟! چون شوهرش را دستگیر کرده اند!

او اگر با من و شما بود، چرا موقع گرفتار شدن ما ها از صدر تا ذیل نظام را افشا نمی کرد؟ چرا تا کنون از صدر تا ذیل نظام و مجتبی و دیگران را افشا نکرده است؟

نه.

این ها در گیر جنگ داخلی اند. جنگ خودی ها. جنگ آن ها به من و شما و مردم ربطی ندارد.

آن ها در صدد اصلاح یکدیگرند تا جمهوری نازنین اسلامی شان باقی بماند.

ما در صدد مبارزه با پراکندگی های مان هستیم تا جمهوری نکبت اسلامی را به جهنم روانه کنیم.

به همین خاطر، وقتی تاج زاده را گرفتند، احساس انسانی من این بود:
به دَرَک که گرفتند!

هامبورگ
بیمارستان Agaplesion