یورونیوز - موارد ابتلا به بیماری آبله میمون در حالی رو به افزایش است که سازمان جهانی بهداشت روز شنبه به دلیل شیوع این بیماری در سطح جهان وضعیت اضطراری اعلام کرد.
عامل بیماری آبله میمون ویروسی مرتبط با بیماری آبله است که پیش از این به طور محدود در قاره آفریقا شیوع پیدا کرده بود. با این حال این ویروس طی ماه‌های گذشته در دیگر مناطق جهان به ویژه اروپا باعث ابتلای افراد به بیماری آبله میمون شده است.
بیماری آبله میمون به طور معمول بین دو تا چهار هفته طول می‌کشد. دوره پنهان بیماری پس از ابتلای افراد به ویروس بین پنج تا ۲۱ روز است. به عبارت دیگر علائم بیماری در مبتلایان بین پنج تا ۲۱ روز پس از ورود ویروس به بدن بروز می‌کند.
چگونه می‌توان از ابتلا به آبله میمون پیشگیری کرد؟
به گفته دانشمندان خطر ابتلا به آبله میمون برای عموم مردم چندان زیاد نیست اما با رعایت شماری از نکات بهداشتی می‌توان احتمال ابتلا به این بیماری دردناک را کاهش داد.
سرویس سلامت ملی بریتانیا و مرکز کنترل بیماری‌ها در آمریکا رعایت این نکات را در کاهش احتمال ابتلا به آبله میمون موثر می‌دانند:
- شستشوی مرتب دستان با آب و صابون یا استفاده از مایع ضدعفونی‌کننده
- استفاده از تجهیزات ویژه حفاظتی هنگام پرستاری از بیماران مبتلا به آبله میمون
- پرهیز از مصرف گوشت‌هایی که به خوبی پخته نشده‌اند
- فاصله‌گذاری با حیوانات وحشی، ولگرد، تلف‌شده و بیمار
- پرهیز از مصرف یا لمس گوشت حیوانات وحشی
- عدم استفاده از رختخواب و حوله مشترک با افرادی که مشکوک به ابتلا به آبله میمون هستند
- پرهیز از تماس نزدیک با افراد مبتلا یا مشکوک به ابتلا به آبله میمون
علائم ابتلا به آبله میمون چیست؟
علائم ابتدایی ابتلا به بیماری آبله میمون سردرد، دردهای عضلانی، تب و بدن درد است. بر روی بدن مبتلایان به تدریج برآمدگی‌هایی به شکل جوش ظاهر می‌شود که حالت تاول پیدا خواهند کرد. داخل برخی از این برآمدگی‌ها مایع سفیدرنگی وجود دارد که در صورت ترکیدن برآمدگی می‌تواند عامل انتقال ویروس به دیگران شود.
افراد مبتلا یا مشکوک به ابتلا به آبله میمون باید خود را قرنطینه کنند و از تماس با دیگران بپرهیزند.
احتمال این که بیماری آبله میمون با بیماری‌های دیگری از جمله تبخال، سیفیلیس و آبله مرغان اشتباه گرفته شود وجود دارد.
رابطه تابلوی مظفرالدین‌شاه با برجام
