در همین راستا نیز، نیروی زمینی سپاه، در مانورهای مختلف در داخل شهرها، بخصوص در تهران و شهر‌های مهم، بارها مانور پدافند ملی (در اصل مانور سرکوب مردم) بر گزار نموده و آن را، دفاع از کشور، جا زده است. درست شبیه نیروی دریائی سپاه، که در خلیج فارس و دریای عمان و آبهای اطراف، مانورهائی بظاهر برای دفاع از کشور، اما در واقع، چگونگی حمله به کشتی‌ها و گروگانگیری آنها و صدور شرارت به کشور‌های جنوب خلیج فارس و دیگر کشورها، هر چند وقت یکبار، انجام داده و می‌دهد.
طی چهار دهه گذشته، اتاق فکر رژیم، متشکل از سپاهی اطلاعاتی امنیتی‌ها، نه برای حل مسائل و مشکلات عدیده مردم، بلکه در راستای چگونگی پاک کردن صورت مسئله، با توسل به زندان و همگانی کردن فقر و نداری و سرکوب و تحقیر مردان و توهین به زنان وکودکان، سرانجام کشتار فردی و جمعی، طرح و برنامه داده و تاکنون با اتخاذ این شیوه‌ها، با پر کردن زندان‌های کشور و جاری نمودن جوی‌ها و رودهای خون (همچون زندانی و زخمی کردن و کشتار جمعی هزاران نفر در آبان ماه نود و هشت) بر خیزش مردم، غلبه نموده است.
این بار، مقایسه عکس العمل مردم در داخل، در مورد این جعل و شانتاژ خبری و آنچه که در خارج از کشور رخ داد. حاکی از این بود. که مردم در داخل، بعلت حضور در قلب آتش مبارزاتی، در کوره حوادث خونبار، پولاد آبدیده شده و در مقابل بمباران‌های خبری اتاق فکر رژیم، بعلت تکرار آن و عادت ذهنی (پاک داشتن ذهن در مقابل این اخبار کذب) این بار، بهائی به این قبیل دروغ پراکنی‌های اتاق فکر رژیم نداده است. بالعکس عکس العمل بخشی از فضای مجازی در میان اپوزیسیون خارج از کشور، حاکی از موفق شدن حملات ارتش تروریستی سایبری رژیم، به اذهان، درین فضا، بوده است.
بخاطر همین هم هست. که این باور ملی در حال شکل گیری نهائی است. که تنها مردم ایران در داخل کشور هستند. که بعلت لمس حضوری و عینی واقعیت‌ها و برخورد روزانه، با نقاط قوت خود، در مقابل نقاط ضعف رژیم، در تجربیاتی که عملا در میدانهای نبرد خونین، با حاکمیت در خرداد و تیرماه‌ها آبان و دی ماه‌ها بدست آورده، حرف اول و آخر را، در پیروزی نهائی، بر بساط حاکم خواهد زد. بدیهی است. یکی از وظایف مهم اپوزیسیون مقیم خارج، تا رسیدن به این روز مهم، می‌تواند انعکاس صدای ملت ایران، در نهادهای موثر و مطرح جامعه بین المللی باشد.