شرط اول رفتن جمهوری اسلامی، جلوگیری از خاموش شدن این آتش است و گسترش آن. کاش می‌شد بدون اتکا به آتش، جمهوری اسلامی با راه‌های مسالمت‌آمیز کنار برود و حکومتی را که با جبر و زور نگه داشته در اختیار مردم قرار دهد، ولی افسوس که این نظام معنای مسالمت و احترام به حقوق مردم را نمی‌فهمد و راهی جز سرکوب خشن مبارزات مسالمت‌آمیز مردم نمی‌داند. آن‌که خشونت را آغاز کرده و عمل کرده حکومتی است که علیه مردمان دادخواه ایران، با شلیک گلوله پاسخ کلام مردم را می‌دهد. خشونت عریان را مردم نه دوست دارند و نه آغاز کردند، این حکومت دیکتاتوری است که خشونت را تنها روش رفتار با مردم می‌داند. و عواقب آن را هم خواهد دید، خود کرده را تدبیر نیست.

این روزها غیر از مردم ایران و افراد مقیم در خارج از کشور و هنرمندان و ورزشکاران، افراد شناخته شده‌ی سرشناس جهان هم از خواست مردم و زنان و جوانان ایران حمایت جانانه می‌کنند.

ما، دو تن از طنزپردازان ایرانی، که سالیان سال با قلم خود و با زبان طنز و جدّ، بدکاری‌های حکومت را به مردم نشان داده‌ایم، از این که شاهد برخاستن و تلاش فرزندان و بخصوص زنان ایران برای به دست آوردن آزادی و زندگی بهتر هستیم، بسیار خوشنودیم، اگرچه غمگین و نگران جان و تندرستی تک تک زنان و مردانی هستیم که فرزندان و خواهران و برادران خودمان هستند و تحولات لحظه به لحظه در داخل ایران را با نگرانی دنبال می‌کنیم.

ما نیز، همچون گذشته، به هرگونه پشتیبانی قلمی که در توان‌مان باشد ادامه خواهیم داد و امیدواریم تلاش فرزندان ایران نتایج خوب و درخشانی در پی داشته باشد.

سال‌ها گفته‌ایم و این بار نیز همصدا با بچه‌های ایران می‌گوییم: زن، زندگی، آزادی و دیکتاتور باید برود!

ابراهیم نبوی، ف. م. سخن