در پی اتفاقاتی که این روزها برای وطن و هموطنان عزیزمان رخ داده چند شب پیش سروده‌ای برای مهسا امینی را از شاعر و ادیب گرانقدر جناب استاد رضا مقصدی که مثل خودم ساکن آلمان هستند دریافت کردم که دیروز خوانش این شعر زیبا را که توسط گوینده خوش صدا و انسان والا جناب فریدون فرح اندوز که چندسالیست که افتخار دوستی با ایشان البته از راه دور و‌مجازی دارم دکلمه شد و برایم ارسال شد که به خواست هردو این عزیزان نماهنگی با سلیقه و احساس خودم و با استفاده از عکسهای ادیت شده مهسا توسط خودم منتشر کردیم
با بازنشر این کلیپ فریادمان را بلندتر کنیم.

رضا وینساری
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

آی ژینا...، آی مهسا...، رضا مقصدی

سخن، زعاطفه‌های قشنگ باید گفت.
سخن، ززیبایی.
که آفتاب ِدرخشان ِجان ِ زنده‌ی ماست.
ستاره‌ها به تماشای عشق، آمده‌اند
وباغ‌های انار
بهار ِتازه تری را سلام می‌گویند.
تو از کدام طرف آمدی به خانه‌ی من؟
که شورِشعرِزنان ِزمانه‌ام با توست.
سخنسرای صمیمی باغ ما، "ژینا"!
من از تغزّل ِ مانای مردم ِ گیلم
من از ترانه‌ی تابان ِجان ِکُردستان.
تمام ِهستی ِسرسبز ِعاشقانه‌ی من -
تورا صدا زده است.
ومثل ِزمزمه‌ی جویبار ِتابستان -
ستاره باران ست.
به رنگ ِاسم ِ خودت هستی
به رنگ ِ زندگی وُ زن
به رنگ ِزیبایی
که همنشین ِ سلام وُکلام ِ آزادی ست.
تو نیستی که ببینی
چه آتشی به دل ِعاشقان ِ آب زدی.
جهان، به جان ِجوانت پیام ِتازه، نوشت.
ونام ِتو به سرود ِسپیده‌ها پیوست.
تو نیستی که ببینی.