مَهسای ایران‌، م. سحر

مَهسای ایران جانِ پاکت را بنازم
نام و نشان بر خِشت و خاکت را بنازم
دهها هزاران سرو افکندند و امروز
با آن شهیدان اشتراکت را بنازم
بادِ سحر گاهی زگیسوی تو برخاست
خورشیدِ صبحِ تابناکت را بنازم
خونِ تو از رگ‌ها به تاکستان رسیده ست
آن بآده در رگ‌های تاکت رابنازم
جانِ تو فرمان داد: بگریزید ازین بند
فرمانِ از بند انفکاکت را بنازم
آزادیِ ما بود در معنای نامت
معنای نامِ رازناکت را بنازم