خدایی اش که نگاه کنیم، این سد علی بیچاره، در متن جمهوری نکبت اسلامی، انسان ع.ن بختی ست!

این همه آدم را اوایل انقلاب ترور کردند، از محتشمی که بگذریم که جانباز ۹۸ درصد شد، بقیه همه مثل بچه ی آدم مُردند و از شرّ زندگی نصفه نیمه خلاص شدند.

این بدبخت، زرتی دست راست اش را از دست داد، آن هم به شکل طبیعت دوست علی خره، بهوت بهوت افسرده هاهی! حالا کون مبارک اش را بعد از دفع غائط چجوری می شورد من نمی دانم!

زمانی که معتدل بود و پیپ می کشید و شعر اخوان می خواند، آمد یک زر ی در باره سلمان رشدی زد که اگر توبه کند شاید عفو شود که خمینی ملعون، یکی با پشت دست کوبید به دهان اش که بیشین سر جات! سلمان رشدی به هیچ شکل و صورتی عفو نمی شود و کسی که حرف از عفو می زند، نادان است و جاهل است و چه و چه!

بعد از گور به گور شدن امام راحل، و پیوستن اش به فاضلاب های جاری در جنوب شهر ری، هاشمی زیرک، یک پوست خربزه ی اساسی زیر نعلین حضرت اش انداخت که خودش فهمید هاشمی دارد سر به سر ش می گذارد و گفت باید به حال ملتی که من رهبر ش بشوم گریست، اما هاشمی فوری یک قیام و قعود کرد و یارو را انداخت توو هچلی که امروز هم گرفتار ش است و یکی از علل نفرت خامنه ای از هاشمی هم همین بوده است که باعث شد هاشمی در استخر فرح غرق شود.