تعطیلی فکر تحلیلی

از ترامپ آغاز کنم. البته چپ فاشیست و تمامیت خواه به دلیل تمرکز بر قدرت و تعطیلی فکر تحلیلی هرگز تفاوت شخص ترامپ و دولت ترامپ و سیاستهای دولت ترامپ را متوجه نخواهد شد. این را برای کسانی که می خواهند انقلاب مردم ایران به نتیجه برسد می گویم. نه ترامپ هیتلر بوده و نه منتقدانش عیسای مسیح. علی رغم همه ی مشکلات دولت ترامپ دولت وی چهار خدمت فراموش ناشدنی به مردم و جنبش انقلابی آنها کرد:

۱. حذف قاسم سلیمانی قصاب سوریه و کارگزار رژیم کودک کش؛ مادران داغدیده ایران می خواهند با بقیه ی فرماندهان کودک کش سپاه همین کار را بکنند:

۲. افشای حمله ی موشکی سپاه به هواپیمای مسافر بری که دولت بایدن و دول اروپایی اگر در مقام آن بودند برای لاس زدن با رژیم چنین نمی کردند و هنوز جمهوری اسلامی آن را بر گردن نگرفته بود،

۳. خروج از برجام که اکنون همه ی مخالفان حکومت کودک کش از دولت بایدن می خواهند به آن بازنگردد، و

۴. تحریم سپاه پاسداران که امروز همه ی مخالفان رژیم از دیگر دولت ها چنین تقاضایی دارند.

دولت ضعیف بایدن علی رغم تنفر از ترامپ و سیاستهایش هنوز نتوانسته یکی از اینها را خنثی سازد حتی اگر کارکنان سفارت در بغداد را با خفت به مجلس ترحیم قاسم سلیمانی بفرستد. دولت ترامپ را با دولت های جمهوریخواه و دمکرات از کارتر تا اوباما در چهار دهه ی گذشته مقایسه کنید و ببینید کدام یک در برابر جمهوری اسلامی چنین دستاوردی داشته است.

عینک تنفر از فرد را بردارید تا سیاستهای درست یک دولت در برابر رژیم اسلامی و سیاستهای غلط دیگر دولتها در برابر آن را مشاهده کنید. ترامپ اهل حمایت از جنبش ایرانیان نبود اما ۱۵۰ میلیارد دلار به اضافه ی ۱.۶ میلیارد دلار پول نقد هم برای خامنه ای نمی فرستاد. کسانی که هنوز به ترامپ ناسزا می گویند و هشدار رادیکالیزم می دهند در سمت جنبش انقلابی مردم ایران نیستند و هنوز مثل حزب توده به رژیم اسلامی خدمت می کنند.

ببو/شارلاتانهایی که از دیگر ببو/شارلاتانها دفاع می کنند

موازی با اتهام ترامپیست، سلطنت طلب و مجاهد خلق، هر کس که با مارکسیستهای موتلف با اسلامگرایان در سراسر دنیا مخالفت کند و این ائتلاف را روشن سازد می شود طرفدار نتانیاهو و جنگ طلب و طرفدار سوریه ای شدن ایران. این حرفها دو دهه است که زده شده و توخالی بودن آنها برای جوانانی که امروز شجاعانه در خیابان های ایران با بسیجیان ضد امپریالیست و ضد اسرائیلی و ضد ترامپی می جنگند بی معنا شده اند. وقتی توماج صالحی از نایاکی ها می خواهد سوراخ موش بخرند دیگر حساب طرفداران کاسه لیس نایاک و دمکراتهایی که منتظرند جنبش مردم شکست بخورد تا با رژیم توافقی توخالی امضا کنند روشن است. آنها که امروز مردم معترض و حامیان آنها در خارج کشور را رادیکال می نامند از شوت شدن به همان سوراخ موشهایی که توماج از آن سخن می گویند می هراسند.

طلبکاران همیشگی

از ویژگیهای دیگر چپ تمامیت خواه و نامداراجو عدم قدردانی است. آنها همیشه از دیگران از جمله دول غربی که به آنها پناه داده اند طلبکارند و هیچگاه دیده نشده که قدردان برنامه های رفاهی (که اکثر چپها از آنها بهره می گیرند) و آزادی در کشورهای غربی نبوده اند. به همین دلیل است که چشمان خود را بر خدمتی که ترامپ به ایرانیان در چهار سال دولتش انجام داد می بندند. تنها حذف سلیمانی برای تک تک ایرانیان کافی بود که یک عمر قدر دولت ترامپ را بدانند اما قدر ناشناسان تا کاخ سفید و کاخ سعد آباد بدانها تحویل نشود آرام نمی گیرند.

همقطاران ضد ترامپی چپها در تهران «رادیکالها» را تهدید می کنند

هم وزیر اطلاعات دولت رئیسی و هم فرمانده سپاه قدس رسما و آشکارا نویسندگان و تحلیلگران و روزنامه نگاران رسانه های فارسی زبان خارج کشور را که از جنبش انقلابی حمایت می کنند به مجازات (ترور) تهدید کرده اند. در عالم واقع نیز مقامات پلیس در بریتانیا و ایالات متحده مواردی را از برنامه ی ترور و ربودن روزنامه نگاران به اطلاع عموم رسانده اند. اما وقتی کسی از دولت مطبوع خود در امریکا و بریتانیا درخواست حمله ی نظامی به پادگان های سپاه را مطرح کند به جنگ طلبی و راستگرایی و نئوکان بودن متهم می شود. اگر دفاع از خود و پاسخ به تهدید با درخواست از دولت قانونی برای پاسخ به این تهدیدها جنگ طلبی و راستگرایی و نئوکانی است قریب به اتفاق انسانها جنگ طلب و راستگرا و نئوکان بوده و هستند. اسم این کار پاسخ به تهدید است و نه از نیویورک دستور حمله صادر کردن. قرار نیست مثل عیسی مسیح طرف دیگر صورت را برای سیلی قلدران جلو بیاوریم.

جمهوری اسلامی با اتکای بر سپاه تا کنون صدها هزار تن را مستقیما یا غیر مستقیم به کشتن داده است: دهها هزار نفر در سالهای ۵۹ تا ۶۱، چند هزار نفر در تابستان ۱۳۶۷، دهها هزار تن در جبهه ها برای استفاده از نعمت جنگ برای تحکیم نظام (که خمینی آن را نعمت نامید)، هزاران نفر در اعتراضات دهه ی هفتاد، صدها نفر در جنبش سبز، صدها نفر در دی ماه ۱۳۹۶، ۱۵۰۰ نفر در ابان ۱۳۹۸ و بیش از ۵۰۰ نفر در سه ماه شهریور تا آذر ۱۴۰۱. بدون اتکای خامنه ای بر سپاه مردم ایران در ماجرای کرونا بیش از ۳۰۰ هزار کشته نمی دادند. بدون سپاه بشار اسد نمی توانست بیش از ۴۰۰ هزار نفر از مردم سوریه (شامل بر هفتاد هزار زن و کودک) را به قتل برساند. سپاه دیگر چه کاری باید بکند تا شایسته ی حذف توسط یک قدرت نظامی برتر شود؟ سپاه ارتش ملی ایران نیست و دفاع از ایران را بر عهده ندارد. از این جهت حمله به سپاه حمله به یک سازمان تروریستی است و نه یک ارتش ملی. کسانی که از حمله به سپاه انتقاد می کنند حتما با حمله به داعش و طالبان نیز مشکل دارند.