منبع: حوزه علمیه کاراکاس

چنین گفت سید به هر جیره خوار
که شرمی ندارم منِ نابکار
سرِ مردمان را بِکَندم ز تن
ز خویشان ستاندم حسابِ کفن
من از کودکی تا بگشتم بزرگ
نشستم به اجلاس روباه و گرگ
بجز اهلِ بیتم که غارتگرند
بنی آدم اعضای یک پیکرند
اگر چه فقیهان عموما کَرند
سپاه و بسیجم همه خون خورند
تو امروز پُر خور که فردا به رزم
نه منقل بماند نه دود و نه بزم
سپس گفت درماندهِ تند خوی
بجز نفع پوتین توسودی مجوی
بگفتا به آن شیخک مفت خوار
که برجام روسی زمسکو بیار
سپارم شما را بسی کاخ و گنج
که وارث نیفتد پس از من به رنج
نه نامی بجُستم نه ناموس را
سلامی دهم قاری طوس را
به روی مزارم نخواهم نشان
که زردی نپاشد به رویم جوان