او نوشت: حرفام رو تموم مى کنم حلال کنید اگه بدى یا کوتاهى از من در این سال‌ها دیدید. خوبى‌ها رو هرگز از یاد نمیبرم ولى اینجا دیگه جاى من نیست یعنى من توان بودن در این فضاى سنگین و پر از خشم کینه مرگ درد و ... رو ندارم. ترجیح میدم به دور از این فضا دنیا رو جور دیگه اى تصور کنم و یه دیوار تنهایى دورم بکشم و نه کسى رو آزار بدم و اجازه بدم بیش از این روحم فرسوده بشه. دیگه چیزی از قشن‌گی های زندگی نمونده و باید قدر خانواده و چیزهاى ارزشمند زنگدى رو بیش از ییش دانست. حال خوب شاید اونجا باشه. اگه هم خوندیم براى دل خودمون مى خونیم اگه هم شئیده شد براى حامیان و رفقا و دوستان محرم همیشه درب خانه باز است.»