۵- تنها وظیفه دولت خدمتگزاری به مردم است. حاکمیت خودسرانه یا سرکوب معترضان موجب ابطال آن دولت است.

۶- نیروهای انتظامی حق مداخله در تجمعات اعتراضی یا هر نوع تجمعات مسالمت آمیز دیگر را ندارند.

۷- هیچ کس - منجمله کودکان - نباید مورد ارعاب ِ ضرب و شتم، شکنجه یا هرگونه بد رفتاری دیگر قرار گیرد.

۸- ورود به حریم خصوصی افراد و تفتیش وسایل یا عقاید آنان در فضای واقعی یا در فضای مجازی ممنوع است.

۹- مطبوعات و رسانه‌های جمعی و اجتماعی مطابق با اصل آزادی بیان آزادند هر آنچه خود و مردم بخواهند بگویند و منتشر کنند. ممانعت دسترسی مردم به رسانه‌ها و اینترنت ممنوع است.

۱۰- دادگاه‌ها مستقل از دولت و مطابق با قوانین بشر دوستانه که مجالس آینده وضع میکنند عمل خواهند کرد.

تصور نمیکنم که هیچیک از معترضان داخلی یا مخالفان خارج از هر قشر و گروه و اندیشه یی اغراض شخصی را که کنار بگذارند موافق با این اصول پیشنهادی نباشند. نکته مهم همین است که عینک اغراض را در این مقطع تاریخی برداریم و همصدا این ایده‌های اصولی را بگوییم و باز گوییم و به تکثیر و انتشار برسانیم تا آنجا که اکثریتی قابل ملاحظه در داخل و خارج در پشتیبانی این چارچوب منسجم و متحد شده و در صحنه جهانی آنطور که باید مبارزه و فریاد کنند. البته میشود گفت مبارزات و فریاد‌های اعتراض و مخالفت در داخل و خارج کشور زیاد بوده و هنوز هم هست و در دنیا هم تا حدودی منعکس شده و ادامه دارد ولی مقصود عرض من این است که حرف حساب اعتراضات و مخالفت‌ها را از صورت شعارهای سطحی خیابانی در داخل (بغیر از شعار پر معنای ٌزن زندگی آزادی ٌ) و همین طور جنجال‌ها و بحث‌های پرمغلطه در خارج را به سطح بالا تری که مستدل و معقول و بر مبنای آرمان‌های جهانی آزادی و حقوق بشر است ارتقاء دهیم. این همان عامل اتحاد خواهد شد که همه آرزومندان فروریختن جمهوری اسلامی و استقرار دموکراسی دنبال آنند. به عبارت دیگر این همان باد مؤثری است که در وزش یکسان و همسان در داخل و خارج کشور آتش‌های زیر خاکستر را دوباره شعله ور و رژیم را سرنگون خواهد کرد.

خسرو تدین
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
‌مأخذ:
- شعار‌های از جان برآمده معترضین شجاع خیابان‌های تهران و سایر شهرهای ایران
- اعلامیه جهانی حقوق بشر
- منشور کورش
- قانون اساسی مشروطه ایران
- قانون اساسی ایالات متحده
- قانون اساسی فرانسه