در فیلم واقعی و روی صحنه کشور ما ایران هم همزمان و روزمره رخدادهای شگفت و دردآوری اتفاق می‌افتد که اگر ماهیت رژیم حاکم بر آن برای ما شناخته نبود باید به دنبال فرود بشقاب پرنده‌ها در گوشه‌ای پنهان از این خاک پهناور و حضور فرا زمینی‌ها در میان مردممان می‌گشتیم.

اما واقعیت این است که رهبران رژیم جمهوری اسلامی و دست پروردگان آن در مقایسه با حیوانات و انسانها، همان موجودات از «نوع سوم» هستند که در چهل و چهار سال گذشته از اعماق تاریک تاریخ بر سرزمین ما فرود آمده‌اند.

آنها موجوداتی شر و فارغ از هر خوی انسانی و حتی بلا نسبت آنها حیوانی هستند که متاسفانه توان و قصد ترک مسالمت آمیز کره خاکی را هم ندارند.

در روزی که میلیونها ایرانی از مرگ «پیروز» توله یوزپلنگ در اثر نبود دستگاه دیالیز ویژه حیوانات در کشور قلبهایشان آزرده می‌شود، در ۱۵ شهر کشور مدارس دخترانه هدف پرتاب بمب هایی قرار می‌گیرند که گاز سمی می‌پراکنند و صدها دانش آموز بیگناه را راهی بیمارستان می‌کنند. و همزمان فرقه تبهکار طالبان در قلب پایتخت ما نخستین سفارت خانه خود در جهان را افتتاح می‌کند!

اگرچه مرگ «پیروز» و مسمومیت جمعی دانش آموزان و گشودن سفارت طالبان در تهران ممکن است رخدادهای غم انگیز و دهشتناکی هریک جدا از یکدیگر باشد، اما رشته‌ای که آنها را به یکدیگر متصل می‌کند همان رژیم جمهوری اسلامی است.

کیست که از نفرت و دشمنی رژیم و مزدورانش از زن و زندگی و آزادی خبر نداشته باشد؟

کیست که نداند این دشمنی تمامی زیستگاه و طبیعت و آدمیان و حیوانات سرزمین ایران را هم به کام جنایات خود کشیده است؟

و سرانجام کیست که نداند طالبان نه امروز سفارت، بلکه بساط حکومت خود را چهل و چهار سال پیش در ایران ما گستردند امروز فقط در وحشت از سقوط نیروهای همگونشان را از کشور همسایه به کمک طلبیده‌اند.

اگر در فیلم اسپیلبرگ فرازمینی‌ها متوجه وجود پدیده‌ای به نام مهر انسانها به یکدیگر و زندگی می‌شوند و به مسالمت زمین را به حال خود ترک می‌کنند، برای ادامه این ارزشهای والای بشری چاره‌ای جز دفن ابدی رژیم جمهوری اسلامی در روی همین کره خاکی متصور نیست!

احمد وحدت خواه