خانم حقیقتیان افزوده است که «مهره گردن» وی بر اثر برخورد به جدول «آسیب» دید و او «تا یک ماه» نتوانسته است سر کار برود.

وی با این حال اضافه کرده: «تنها شانسی که آوردم این بود که توی کوله‌پشتی برای شناسایی نشدن چند عدد لباس اضافه داشتم که جلوی ضربه‌رو تا حد زیادی به سرم گرفت.»

این زن جوان در ادامه از مراجعه مداوم ماموران به محل کار وی و پرس‌وجو درباره او پس از آن درگیری خبر داده که موجب وارد شدن «فشار و استرس شدید» به وی و «روان‌تنی» [سایکوسوماتیک] و «تحمل دردهای شدید» شد.

زهرا حقیقتیان درباره تهدید او و خانواده‌اش پس از درگیری گفته است: «به من گفتند حق ندارم حرفی بزنم که این فیلم من هست وگرنه اذیتم می‌کنند و خانواده‌ام را تهدید کردند.»

وی اضافه کرد که ماموران پس از یک هفته از درگیری، با پدر وی تماس گرفته و از وی خواستند همراه با دو دخترش به فرمانداری برود.

او گفت: «من و خواهرم رفتیم و انگار ترسیده بودن از انتشار فیلم، به ما گفتند شما دخترهای خوبی هستید، اجازه ندهید کسی شما را فریب دهید، و گفتند تعهد بدید که دیگه این کار رو نمی‌کنید وگرنه حکم جلب شما حاضر است.»

زهرا حقیقتیان در طول گفت‌و‌گو با دادبان، بارها گفته که ماموران وی را از حرف‌ زدن درباره اتفاقی که افتاده بود منع کردند.

این زن جوان در این گفت‌و‌گو به صراحت از «تعرض جنسی» ماموری که با هل دادن وی باعث شد سرش به جدول خیابان بخورد نیز خبر داده است.

وی می‌گوید: «می‌خواستم از ماموری که چنین خشونتی به من وارد کرده و تعرض جنسی هم انجام داده است، شکایت کنم ولی بهم اجازه ندادند، حتی مدارک پزشکی را به من ندادند، من را متهم کردند به ارتباط با شبکه‌های خارجی، درحالی که من با هیچ‌کس در ارتباط نبودم.»