سوران منصورنیا تأکید می‌کند: «۱۹ اسفند آرش با من تماس گرفت و گفت که نیروهای لباس شخصی او را ربوده و پس از چند ساعت بازجویی گفتەاند که اشتباهی او را بازداشت کردەاند. ولی در حین بازجویی به او یک بطری آب داده بودند و او نیز آب را نوشیده بود؛ اما آرش بعد از آن دچار مسمومیت شدید شد کە او را مجبور کرد پیاپی به بیمارستان مراجعه کند.»

به گفته او، «در کمال ناباوری آرش فروزنده در ۲۸ اسفند و بر اثر همین مسمومیت جان باخت.»

همچنین حساب «مملکته» که به گزارش‌ها و اخبار مربوط به اعتراضات می‌پردازد، یکی از پیام‌های آقای فروزنده را پس از مرگ مشکوک او منتشر کرده و گفته، «چند سالی بود آرش فروزنده دلی پیگیر بود. آخرش هم جانش را بذر باغ آزادی کرد. در آخرین پیامش، دنبال درست کردن اشکالات فراخوان‌ها بود و نگران جان جوانانمان.»

مهدی حاجتی، فعال سیاسی مخالف جمهوری اسلامی و عضو پیشین شورای شهر شیراز، آرش فروزنده را «یکی از نجیب‌ترین بچه‌های این انقلاب» خوانده که «لحظه‌ای از مبارزه دست نکشید.»

آقای حاجتی با بیان این که «او را ربوده‌اند و پس از آزادی فوت کرده است»، از رسانه‌ها خواسته «قتل آرش را پیگیری کنند.»

دادبان، گروه مشاوران حقوقی فعال در رسانه‌های اجتماعی نیز با اشاره به مرگ مشکوک آرش فروزنده، تأکید کرده است که در ماه‌های گذشته «شماری از معترضان به روش‌های مشکوکی جان خود را پس از بازداشت و بازجویی از دست داده‌اند.»

مرگ چند زندانی پس از آزادی از جمله مریم آروین، محسن جعفری‌راد، عرشیا امام‌قلی‌زاده، یلدا آقافضلی، و هستی حسین‌پناهی پرسش‌های بسیاری درباره نحوه برخورد مقامات جمهوری اسلامی با زندانیان ایجاد کرده است.