قطعنامه تجمع ۱۲ فروردین:

نه به جمهوری اسلامی، آری به جمهوری سکولار دموکرات در ایران

همه ‌پرسی عوامفریبانه ۱۲ فروردین ۱۳۵۸، رخدادی سیاه و با اهمیت در روند به انحراف کشاندن انقلاب مردم ایران است. این همه ‏پرسی بدون دخالت مردم و نهادهای منتخب آنان، بدون اطلاع مردم از مضمون جمهوری اسلامی، بدون تامین پیش شرط‌های ضروری برای انجام یک همه پرسی دموکراتیک و عادلانه و بر اساس فتواهای مذهبی آیت الله خمینی برگزار شد. پس از اخذ رای اعتبار مردم برای نظام جمهوری اسلامی، مسئله‌ تعیین مرجع تدوین قانون اساسی طرح شد. علنا در این روز به نام همه‌پرسی از همه مردم سراسر کشور سلب اختیار شد و تصویب قانون اساسی پس از انقلاب به مجلس «خبرگان» نظام واگذار گشت.
بدین ترتیب همه پرسی ۱۲ فروردین ۱۳۵۸، برای تائید گرفتن از مردم برای سیستمی مذهبی بود که محتوی مستبدانه آن آگاهانه پنهان نگه داشته شده بود تا بلکه پایه قانونی حکومت سرکوب، تبعیض، اعدام و ترور مداوم فعالین سیاسی و دگر اندیشان در سراسر ایران تشکیل شود.
در این روز مخالفین نیروهای به قدرت رسیده پس از انقلاب با تحریم همه پرسی عوامفریبانه ۱۲ فروردین ۱۳۵۸، به نظام جمهوری اسلامی رای اعتماد ندادند. رهبران حکومت به قدرت رسیده مخالفین را "نیم‌ درصدی های" ضد اسلام نامیدند. "نیم‌ درصدی ها" شرط لازم برای اعمال حاکمیت مردم را شناخت از نظام پس از انقلاب، چگونگی تشکیل نهادها و تصویب قوانین اساسی، مدنی و قضایی و مشارکت در ساختن ساختاری دموکراتیک و سکولار می‌دانستند. تاریخ ۴۴ ساله‌ حکومت جمهوری اسلامی نشان داد که "نیم‌ درصدی ‌ها" درست فکر می‌کردند: آنچه که بر جای حکومت غیر دموکراتیک سابق نشست جمهوری و اراده مردم نبود و حق داشتند که نمی‌خواستند اراده و مشارکت مردم در سیاست را با «حضور امت مسلمان همیشه در صحنه» و تصمیم آیت الله خمینی عوض کنند.
همه‌پرسی ۱۲ فروردین ۵۸، سندی سیاسی- تاریخی و معتبر بر این امر بدیهی است که صندوق رای، هرچند از ملزومات اکید دموکراسی است، اما تمامِ دموکراسی نیست. تقلیل مفهوم دموکراسی به صندوق رای، و در نظر نداشتن سایر الزامات دموکراسی، می‌تواند از صندوق رای هم دیکتاتور مادام‌العمر خارج کند. مضاف بر این، موکول کردن طرح نظرات و تفاوت‌های سیاسی به آینده‌ی ناروشن، در نهایت چیزی شبیه «جمهوری اسلامی» ِ ۱۲ فروردین ۵۸ را نتیجه می‌دهد که معنای آن چند ماه بعد از همه‌پرسی با داغ و درفش معلوم شد!
تجمع ما سازمان‌ها و احزاب جمهوریخواه سکولار دموکرات روبروی سفارت جمهوری اسلامی در بروکسل به مناسبت سالروز همه پرسی است که جمهوری اسلامی برای تثبیت خود به شکل غیردموکراتیک در ۱۲ فروردین سال ۱۳۵۸ بر مردم ایران تحمیل کرد. در آن روزگار "نیم‌ درصدی ‌ها" زورشان نرسید که جلوی تمامیت خواهی استبداد اسلامی را بگیرند. اما مدتهاست که "نیم‌ درصدی ‌ها" دیگر به نیروی بسیار بزرگی برای تغییر تبدیل شده‌اند. صدای "نیم‌ درصدی ‌ها" از تابستان سال گذشته در سطح یک جنبش دموکراتیک در ایران شده است. در این جنبش؛ زنان، جوانان، نوجوانان، مردم مناطق اتنیکی و اقشار مختلف دیگر، حضوری گسترده، مصمم و همه جانبه با مطالبات مشخص دارند. آنها دیگر نظامهای استبدادی اسلامی، موروثی، مادم العمر و ایدئولوژیک را نمی‌خواهند و به دنبال یک نظام سیاسی سکولار دموکرات، مبتنی بر حقوق بشر در کشور هستند.
ما در روز ۱۲ فروردین ۱۴۰۲، بار دیگر همبستگی خود را با جنبش زن، زندگی، آزادی اعلام می‌کنیم و در کنار میلیونها مردم مناطق مختلف کشورمان از کردستان تا آذربایجان، از بلوچستان تا خوزستان، از تهران تا لرستان هستیم و از فریاد دادخواهی، مبارزات ضد تبعیض، برابری خواهانه و دموکراتیک آنان حمایت می‌کنیم.
در این مبارزه ما برای آزادی همه زندانیان سیاسی- عقیدتی و برای پایان دادن به رژیم جهل و جنایت جمهوری اسلامی و با باور به بازگشت‌ناپذیر بودن استبداد و امید به روزهای بهتر با مبارزات مردم کشورمان همراه هستیم.
۱۲ فروردین ۱۴۰۲ برابر با اول آوریل ۲۰۲۳