واقعا لزومی داشت در جلسه رسمی که از نظر اخلاقی شما باید به حرف‌های سخنران جلسه گوش می‌دادید، نماز مستحبی بخوانید؟ اصلا فرض می‌کنیم این فیلم هم از شما پخش نمی‌شد؟ آیا رها کردن یک فریضه لازم مثل رعایت آداب جلسه به خاطر یک امر مستحب، کار پسندیده‌ای است؟ کدام از یک بزرگان چنین توصیه‌ای به شما کرده است؟

اصلا کدام یک از ما دیده یا خوانده است که یکی از بزرگان دینی، چنین رفتاری کرده باشند؟ کدام در حین یک سخنرانی، انگشتر از دست خارج کرده و نماز مستحبی خوانده است؟

نکته بعدی این قایم شدن دبیر پشت نماز و مسائل مذهبی است. شما به خاطر نماز کتک نخوردید، شما به خاطر یک کار اشتباه مورد نقد قرار گرفتید. تصور کنید به فردی در جنگ نگهبانی مقر مهمی را داده‌اند که اگر یک لحظه چشم از آن بردارد، ممکن است مورد حمله دشمن قرار بگیرد. بعد این جناب به جای انجام وظیفه به نماز مشغول شود و وقتی از او انتقاد شود، بگوید که من به خاطر نماز دادگاهی شدم!

نماز مستحبی برای وقتی است که شما در خانه یا در مسجد کاری به غیر از خواندن نماز ندارید اما وقتی در جلسه‌ای حضور دارید که باید به حرف‌های سخنران گوش دهید و آن همه دوربین و افراد دیگر در آن مراسم حضور دارند، خواندن نماز مستحبی آن هم بدین شکل، قطعا رفتار غلطی است که به جای طلبکار بودن باید بابت آن عذرخواهی کرد.

علیرضا دبیر باید بداند حاشیه‌ای که ایجاد می‌شود به خاطر رفتار خود اوست و کسی دوست ندارد بدون هیچ دلیلی از قهرمان سابق کشتی جهان ایراد بگیرد. این کار توسط هر فرد دیگری هم انجام می‌شد، مردم فرد نماز خوانده در وسط جلسه را متهم به ریاکاری می‌کردند به ویژه اینکه نماز، نماز مستحبی بوده است.

بهتر است پای ضدانقلاب، مشروب خواری و بی‌ناموسی را وسط نکشید و به راحتی بپذیرید که کار درستی انجام ندادید. همانطور که در بالا عرض شد، نماز خواندن هم گاهی می‌تواند یک اشتباه باشد و مورد سرزنش قرار بگیرد.

به امید روزی که به جای فرار رو به جلو یاد بگیریم، اشتباه خود را قبول کنیم و سعی نکنیم برای جمع کردن ماجرا به دیگران برچسب بزنیم.