این ها مواردی بود که باید از قبل به آن فکر و برایش برنامه ریزی می شد. در آن روزگار، در تمام کوچه ها و خیابان ها تیرهای چراغ برق بود و بعضی از این تیر ها دو سیم و بعضی دیگر چهار سیم داشتند که این دو سیم و چهار سیم نشان دهنده ی مسیر سیم ها به کوچه تنگ و بن بست و یا کوچه عریض و خیابان بود که اگر کسی وارد منطقه ای که شناخت از آن نداشت می شد، از طریق تعداد سیم ها می دانست که به کدام طرف باید فرار کند که به بن بست برخورد نکند.

امروز می توان تمام مناطق شهری را روی نقشه های کامپیوتری از قبل بررسی کرد و مسیرهای فرار احتمالی را از پیش مشخص و مطالعه کرد.

مهم ترین قسمت کار این است که در صورت امکان، اشخاصی که خصوصا نقش هدایت تظاهرات و لیدری بر عهده دارند در صورت ضرورت برای گریز، به جایی که از آن بیرون آمده اند «باز نگردند» و به مکان ثانویه بروند مثلا اگر از خانه ی خود خارج شده اند، موقع بازگشت یا فرار به خانه ی خود باز نگردند و به مکان دومی که از قبل مشخص و صاحب آن مکان را از قبل مطلع کرده اند مثل خانه ی فامیل یا دوست بروند تا اگر عوامل حکومت او را با ریز پرنده ها دنبال می کنند، خانه ی او را شناسایی نکنند.

این که چگونه می توان از چشم ریزپرنده ها دور ماند موضوع مطلب بعدی ما خواهد بود.