البته انگشت کردن کار بدی ست ولی مهم انگشت کردن نیست. مهم این است که ابتدا کشف کنیم طرف چه کرده است که انگشت شده است!
ببینید عزیزان! وقتی یک طرف ماجرا را می گویید، باید طرف دیگر را هم بگویید! اگر نگویید خیلی بی انصاف هستید!
شاعری رفته در میدان ترافالگار، هفت بار انگشت شده و برگشته. خب کار بدی بوده است انگشت شدن، ولی تو ی فلان فلان شده ای که این انگشت شدن را تووی بوق می کنی، نمیگی فرد انگشت شده چه غلطی کرده و چه گ.ه.ی خورده که انگشت شده؟ توی عوضی می خواهی همه ی کاسه کوزه را بشکنی سر فرد انگشت کننده؟!
یک کم فرهنگ داشته باش قرمساق دیوث! من خواهر مادر ت رو فلان می کنم! تو ی پاسدار آمدی از حماسه ی ترافالگار فیلم تهیه کنی بفرستی برای سپاه که یک زمانی برایش کار می کردی!
تو ی فلان فلان شده چجوری پاسپورت گرفتی اومدی انگلیس که جاسوسی ما ها را بکنی از ما فیلم بگیری ببری بگذاری تووی کانال ات به اعلی حضرت بخندی؟!
شما فقط یه طرف ماجرا رو می بینی و یارو رو که اومده ترافالگار واسه خبرچینی نمی بینی؟ دهن سرویس؟!
بعد کسایی مثل ف. م. سخنِ در پیتی، که قرص هاش رو نخورده و هیچ کس هم نمی شناستش، میاد فقط از انگشت کردن حرف می زنه که مسیر مبارزات ما رو به انحراف بکشونه، و همه ی حواس ها به انگشت کردن معطوف بشه تا مردم از «شاهنشاه ایران زمین»، «کوروش زمانه»، «اعلیحضرت همایونی رضا پهلوی بزرگ آرتشتاران»، «رضا شاه دوم»، روی بر گردونن و انقلاب در ایران پیروز نشه! یعنی آقای سخن! یه انگشت نه! گیرم هالو راست میگه، هفت انگشت،،، این قدر مهمه که به خاطرش انقلاب رو نابود کنی؟ بیام انگشت ات کنم؟!
فروپاشی ناگزیر جمهوری اسلامی و راه پشت سر نهادن آن
نکته‌هایی که بیل گیتس آرزو می‌کند در جوانی می‌دانست
