شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت در واکنش به انفجار در پالایشگاه گاز سرخس که طی آن دو نفر به نام‌ کاظم میری (مسئول اورهال واحد دوم تصفیه گاز) و سنجرانی از کارگران بخش خدمات جان خود را از دست دادند در بیانیه‌ای اعلام کرد «ناامنی محیط کار مراکز نفتی را به یک بمب انفجاری تبدیل کرده و حوادثی از این قبیل و وقوع انفجار و حریق هر ساله از ما کارگران قربانی می‌گیرد. یک خواست فوری ما کارگران نفت رسمی و غیررسمی و در همه بخش‌های صنعت نفت ایمن شدن محیط کار با بکارگیری بالاترین استانداردهای علمی است.»

در این بیانیه همچنین آمده «همکاران ما قربانیان سودجویی‌های مُشتی سرمایه‌دار مفتخور هستند. با اعتراض‌مان جلوی تکرار چنین جنایاتی را بگیریم. در همه جا بخواهیم فوراً و فوراً شرایط ایمنی محیط کار فراهم شود... ما کارگران عامل اصلی چنین جنایاتی را می‌شناسیم و اولتیماتوم می‌دهیم که دیگر بس است. شما باید جوابگو باشید. محیط ایمن کاری حق مسلم ماست.»

همچنین در اولین هفته شهریورماه ۱۴۰۲ نشت یکی از خطوط لوله انتقال نفت باعث آلودگی آب‌های اطراف پایانه نفتی خارگ و بندر گناوه در استان بوشهر شده است. رئیس اداره بندر و دریانوردی گناوه گفته «حجم آلودگی بالاست» اما رئیس کل دادگستری بوشهر عنوان کرد «به دلیل اینکه این خطوط لوله، نفت صادراتی کشور را به کشتی‌ها منتقل می‌کنند امکان بستن تمام خطوط وجود ندارد، زیرا روند صادرات نفت دچار اخلال می‌شود.»

ششم شهریور نیز به دلایل نامشخص خط لوله نفت در بندر خمیر در استان هرمزگان دچار انفجار شد.

کارشناسان می‌گویند علت اصلی پایین بودن ایمنی تأسیسات نفتی و پالایشگاهی در ایران فرسودگی آنها و کمبود امکانات است؛ هرچند احتمال خرابکاری در این تأسیسات نیز کم نیست.

جواد اوجی وزیر نفت جمهوری اسلامی می‌گوید برای توسعه صنعت نفت به ۲۰۰ میلیارد سرمایه گذاری نیاز است.