سامان بختیاری - ایران وایر
هوا رو به تاریکی است و «محسن»، یکی از دلال‌های محله دولت آباد تهران، جلوی در مغازه ایستاده و منتظر مشتری است تا به قول خودش، مخش را بزند.
او که سال‌هاست در این محله کار می‌کند و برای مسافران و گردشگران عراقی همه‌جور تفریح و امکانات فراهم می‌آورد، می‌گوید: «همه چی توی دست‌و‌بالم دارم. مسافر را شما معرفی کن، من برایش آپارتمان اجاره می‌کنم، زیباترین دخترهای تهران را می‌آورم، تریاک و مشروب ناب هم دارم. اگر قصد سفر به شمال و عشق و حال در آنجا را هم داشته باشند، سه سوته برای‌شان همه چی آماده می‌کنم.»
***
از طریق یکی از دوستان به چند نفر از کسبه محله دولت‌آباد که حالا شبیه یک عراق کوچک است، معرفی شده‌ام. می‌دانند قرار است نام و هویت آن‌ها را تغییر دهم و بدون نگرانی برایم حرف می‌زنند. محسن می‌گوید: «همان‌طور که می‌بینید اینجا محله عرب‌نشین‌های عراقی است، برای همین مسافران عراقی که به قصد تفریح و خوشگذرانی به ایران می‌آیند، اینجا راحت‌تر هستند. یک جورایی اینجا را مثل وطن خودشان می‌دانند.
👈مطالب بیشتر در سایت ایران وایر
فست فودها و رستوران‌ها انواع غذای عربی سرو می‌کنند، سوپری‌ها، نانوایی‌ها، صرافی‌ها، حتی املاک، آژانس‌های گردشگری و کرایه تاکسی و ...، همه به زبان عربی صحبت می‌کنند، یا یک عرب زبان را دارند که به مسافران سرویس بدهد.»
***
گشتی در کوچه و خیابان‌های محله دولت آباد، گفته‌های محسن را تایید می‌کند. اینجا همه‌چیز رنگ و نشانی از عراق و عرب زبان‌ها دارند. از دشداشه پوشیدن مردان و چادر عربی زنان، تا تابلوهای سردر مغازه و بوی تند قلیان عربی، فلافل و شاورما ابوسیف، همه و همه رهگذران را به خیابان‌های بغداد، کاظمین، نجف و ... می‌برند.
البته این‌ها یک روی سکه محله عرب‌نشین دولت آباد است. درست آن‌طرف بلوار، جایی که مغازه کمتری است و بیشتر پیاده‌روهایش در اختیار دست‌فروشان و رهگذران است، لابه‌لای ماشین‌های پارک شده زنان و دختران تن‌فروش ایرانی که برای پیدا کردن مشتری عرب به این محله آمده‌اند، توی ماشین نشسته و منتظر تماس دلال‌هایی مثل محسن هستند. اگرچه برخی هم پیاده هستند و خودشان می‌خواهند مشتری پیدا کنند.
«ناصر»، یکی دیگر از دلال‌های محله که جلوی یکی از ماشین‌هایی که دختر جوانی پشت فرمان نشسته است، درباره کارش می‌گوید: «مسافر عراقی که به اینجا می‌آید، می‌تواند یک آپارتمان دو خوابه ۷۵ متری را شبی یک میلیون و ۵۰۰هزار تومان اجاره کند، اگر دختر هم بخواهد می‌تواند با پنج میلیون تومان تا صبح باهاش باشد، اما اگر بخواهد شمال برود و در مدت سفر با او همراه باشد، قیمت بالاتر می‌رود. قیمت انواع مشروب و تریاک هم به مقدار و نوعش بستگی دارد، اما هرچیزی که بخواهید هست.»
***
ساکنان عراقی این محله اغلب مذهبی و از شهرهای کاظمین، نجف و کربلا به ایران آمده‌اند و سال‌هاست در اینجا زندگی می‌کنند. شهرک دولت آباد در جنوب شرقی تهران و در ضلع جنوبی بزرگراه آزادگان قرار گرفته است. بیشتر اهالی آن را عراقی‌هایی تشکیل می‌دهند که اصالتا ایرانی هستند و سال‌ها در عراق زندگی کرده و فرزندان عراقی داشتند، تا اینکه در زمان حاکمیت رژیم بعث و ریاست جمهوری «احمد حسن البکر» در سال ۱۳۵۰ و پس از آن ریاست جمهوری «صدام حسین»، به‌دلیل تمدید نشدن اقامت‌شان، مجبور به ترک عراق شده و به ایران بازگشتند. به همین دلیل، فضای عمومی محله رنگ و بوی مذهبی دارد. ساکنان مذهبی از رفت‌و آمد دلال‌ها و زنان غیر مذهبی خشنود نیستند.
«الهام»، فروشنده یکی از مغازه‌های لباس فروشی زنانه درباره ساکنان و مسافران عراقی این محله می‌گوید: «برای تردد در این محله بهتر است حجابت را رعایت کنی، وگرنه به چشم زن خیابانی و تن فروش نگاهت می‌کنند و توی خیابان جلویت را می‌گیرند و بد و بیراه نثارت می‌کنند. کسی هم کاری به کارشان ندارد. زنان و دخترانی هم که برای کاسبی و ارائه خدمات جنسی به مسافران عراقی به اینجا می‌آیند، یا توی ماشین‌هایشان منتظر مشتری می‌مانند، یا توسط دلال‌ها به آدرس مورد نظر فرستاده می‌شوند.»
***
ساعت حدود ۹ شب است، دولت آباد کاملا حال‌و‌هوای خیابان‌های عراق را گرفته است و ساکنان و مسافرانش می‌روند تا شبی دیگر را به انتها برسانند. تردد ماشین‌ها در خیابان کم شده و حتی از دختری که ناصر مشغول چانه زدن با او بود هم، خبری نیست.
