علی کشتگر - ویژه خبرنامه گویا

جنایات تروریستی حماس در اسرائیل را می بایست بدون هر گونه اما و اگر محکوم کرد.

تروریسم حماس محصول دو پدیده است یکی ایدئولوژی فاشیسلامیسم که دهها سال است احمقانه شعار غیرممکن و ضد انسانی نابودی اسرائیل از نقشه جغرافیا سر می دهد؛ و دیگری سیاست ستمگرانه راست افراطی اسرائیل که دهها سال است ابتدائی ترین حقوق مردم فلسطین را لگدمال می کند و هیچ حقی برای آنان قائل نبوده و نیست.

دولت های افراطی اسرائیل در دهه های گذشته با ادامه شهرک سازی در مناطق اشغالی، با رد آشکار حقوق فلسطینی ها در داشتن یک کشور مستقل، مردم فلسطین را از دسترسی به حقوق خود نومید کرده و جریانات صلح طلب فلسطین و جهان عرب را منزوی کرده اند.

این که دهها سال است حقوق مردم فلسطین در ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی نادیده گرفته شده و دولتهای اسرائیل بویژه دولت های دست راستی نتانیاهو در بیست سال گذشته بارها و از جمله هم اکنون به جنایت جنگی علیه مردم فلسطین در غزه توسل جسته اند، این که دولتهای دست راستی اسرائیل به عمد کوشیده اند جریانات طرفدار نابودی اسرائیل را به زیان طرفداران صلح که اسرائیل را به رسمیت می شناسند و خواهان یک کشور مستقل فلسطینی در کنار آن هستند، تقویت کنند، و این که بیعدالتی و تبعیض خود منشاء خشونت و تروریسم است را نمی توان انکار کرد. اما این واقعیات را بهانه ای کنیم برای مماشات با جنایات وحشتناک حماس در کشتن بیگناهان و شهروندان عادی اسرائیل و یا انکار ماهیت تروریستی آن فقط همراهی با تروریسم است. بنابراین هر آزادیخواهی وظیفه دارد بدون هر گونه اما و اگر صحنه های هولناک و تکان دهنده ای که حماس در اسرائیل خلق کرد، را محکوم و نسبت به آن ابراز انزجار کند. هرگونه مماشات و یا موضع بینابینی گرفتن به سود فاشیسلامیسم جنایتکاری است که صلح و امنیت جهان را روز به روز بیشتر به خطر می اندازد.

همه جریانات تروریستی اسلامی مثل داعش، حماس، جهاد اسلامی، حزب الله لبنان، القاعده و دولتهای تروریستی اسلامی مثل جمهوری اسلامی و طالبان هر کجا که بتوانند علیه دموکراسی و تمدن غرب و یا علیه جریاناتی که مثل خود آنها نیستند به ترور و آدم کشی دست می زنند و به همین دلیل من همه این جریانات و

و دولتها را اعضای انترناسیونال فاشیسلامیسم می دانم. اختلافات میان این فرقه های تروریستی که بر سر نفوذ، قدرت، ثروت و یا استراتژی و سیاست پدید می آید، نباید ما را از نقاط مشترک آنان که جملگی دشمنان سوگند خورده دموکراسی، حقوق بشر و تمدن غرب و در خدمت آدم کش ترین انواع دیکتاتوری ها هستند، غافل کند.

آنچه بیش از همه نگران کننده است، آن است که دموکراسی ها جهان بخاطر منافع و رقابت های اقتصادی و اختلافات ژئوپولتیک نتوانسته اند به این درک مشترک که فاشیسلامیسم خطر بزرگی برای آینده بشریت و صلح و ثبات همه سرزمین های جهان است برسند.