شهاب‌الدین حائری شیرازی

گاه عقده‌های کودکی منشأ رفتارما در بزرگسالی‌است.

لجاجت، تمایل به تحقیر دیگران، خود‌خواهی‌های افراطی و انواع روان‌پریشی، بازتاب دهنده تحقیرها و نادیده گرفته‌شدنها در کودکی است.

شخصی که دائما و به صورت افراطی تمایل به دیده شدن دارد یا به صورت افراطی حاضر به قبول خطا نیست یا به صورت افراطی نسبت به زندگی و مرگ دیگران بی‌اعتناست، یا کسی که از تخفیف و تحقیر دیگران مشعوف می‌شود اینها همه واقعیت تلخ زندگی با یک انسان بیمار است.

گاه شما با چنین بیماری در زندگی شخصی سر و کله می‌زنید و گاه در محل کار اما گاه یک فرد انباشته از عقده‌های روانی بر یک مملکت حکم می‌راند.

تأسف آور است که چگونه یک ملت، رنج تحقیر را تحمل می‌کند تا حاکمی که عقده‌ای است روح تحقیر شده‌اش با انواع رفتارهای مشمئزکننده آرام گیرد.

بازتاب این رفتارها چیزی نیست جز تولید یک ملت عصبی با انواع بیماری های روانی.

ملتها این‌گونه قربانی می‌شوند
ترسو می‌شوند
دو رو می‌شوند
ناتوان می‌شوند

این ملت عزیز در طول تاریخ پرافتخار خود کم‌رنج و آسیب از شاهان روان پریش ندیده.