ما ۴۴ سال است با این جنون و جنایت درگیر بوده‌ایم. جانیان جمهوری اسلامی از ما کشتند و سلاخی کردند و شکنجه کردند و غارتمان کردند. دنیا با تظاهر به ناآگاهی چشمان خود را بر این جنایات بست. رژیم جنایتکار گروگان گرفت و با غرب به مذاکره و امتیاز گیری مشغول شد ولی غرب به سازش رقصید و طبعا حاکمان جنایتکار حاکم بر میهنمان با این روش‌ها جری تر هم شدند. از خاورمیانه گذر کرده و با ثروت مردم ایران، ساختن باندهای تبهکار را تا آفریقا کشاندند.
رژیم ج ا که واکنشی از سوی جهان نمی‌دید، روش‌های خود را در ترور و جنایت و غارت، بوسیله خود و یا ایادی و گروه‌های تحت تعلیمش به همه کشورها کشاند.
در اروپا بسیاری از مخالفین خود را ترور کرد ولی دولتهای اروپایی گاه بلافاصله و گاه با اندکی گذشت زمان، جانیان را به رژیم بازگرداندند و چشم بستند که جانیان در ایران با دسته‌های گل مورد استقبال قرار گرفتند!
در خود آمریکا نتوانستند به میزان مورد علاقه‌شان ترور و جنایت براه بیندازند ولی ساکت هم نبودند. ترور علی‌اکبر طباطبایی، وابسته مطبوعاتی و سخنگوی سفارت ایران در واشینگتن در دوران پهلوی یکی از آنهاست. جانیان خود را بنام پژوهشگر و استاد به دانشگاه‌های معتبر می‌فرستادند و همزمان به دفتر استادی که مخالفشان بود حمله کرده و تمام امکانات کامپیوتری‌اش را می‌دزدیدند. در آمریکا جنایتکارانی چون حسین موسویان که در دادگاه آلمان در رخداد ترور میکونوس و نیز قتل فریدون فرخزاد، اتهاماتی هم به او وارد شد و دولت آلمان او را به اتهام همدستی در این ترور و چندین ترور دیگر در اروپا، عملاً از خاک آلمان اخراج کرد، با انشاءالله گربه است، در دانشگاه پرینستون بعنوان محقق پست داده‌اند. بعد طبعا روزبه پارسی برادر تریتا پارسی هم به او می‌پیوندد. جعفر محلاتی جنایتکار را تحت عنوان استاد صلح و دوستی در دانشگاه استخدام می‌کنند!

اما این امتیاز دادن‌ها طبعا به توسعه این افراط گرایان جانی کمک کرده و حال دارند این بار طبیعت این جانیان را در حمله خونینشان به اسراییل و کشتن و تجاوز و گروگانگیری با عزیز کرده خود اسراییل می‌بینند.
مناظری بس دلخراش و برای ما ایرانی‌ها بسیار آشنا! همه میدانیم که پشت همه این جنایات رژیم حاکم بر ماست. پس درجانب اسراییل که مورد حمله بوده می‌ایستیم.
ایستادنی که حتی درمیان کسانی که تفکر و سوابق و دادخواه بودنمان را می‌شناسند هم، شبهه نادیده گرفتن رفتارهای اشغالگرانه اسراییل را ایجاد می‌کند!
نمی‌دانم به آنان چگونه بگویم که اشک کودک اسراییلی و فغلسطینی به یک اندازه دردناک است. اما شروع این درگیری اخیر از ناحیه حماسی‌های جنایتکار بوده و مشخص است که پاسخ اسراییل وحشتناک خواهد بود. اما بدلیل آنچه اسراییل درگذشته کرده نمی‌شود به حماس حق داد و بر جنایاتش چشم پوشید.
حماس ۱۶ سال است بر گُرده مردم غزه سوارشده و هر صدای مخالفی هم سرکوب شده و وضعیت معاش مردم غزه (باعلم به محدودیت هایی که اسراییل بر آنها روا داشته) علیرغم پولهای بسیاری که برای کمک به مردم غزه بدست رهبرانش رسیده، هیچ پیشرفتی نداشته و حتی سقوط کرده است. درحالیکه حتی در کرانه باختری رود اردن وضعیت رفاه مردم و کار و زنگیشان پیشرفت قابل توجهی داشته است. هرچند در آنجا هم محمود عباس به صندلی ریاستش چسبیده و قدرت را رها نمی‌کند.

"از سال ۲۰۰۷، آمارهای صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد که سرانه درآمد مردم غزه در سال گذشته معادل تنها یک‌چهارم سرانه درآمد در کرانه باختری بوده و سرانه تولید ناخالص داخلی در غزه از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۲۲ نه تنها رشدی نداشته، بلکه هر سال به طور متوسط ۲,۵ درصد سقوط کرده است.این در حالی است که مناطق تحت کنترل تشکیلات خودگردان به رهبری جنبش فتح در کرانه باختری، از سال ۲۰۰۷ به‌طور متوسط هر سال رشد اقتصادی بالای ۵ درصدی را تجربه کرده است. "

حال برای من و امثال من سرکوبی که مردم غزه خواهند شد بسیار دردناک است ولی نمیتوان بر عامل این کشتار چشم بربست. آخر اگر رهبران فلسطینیان به فکر مردم خود بودند به یقین وضعیت مردم به این مرحله خطرناک نمی‌کشید. "آن را که خانه نیین است، بازی نه اینست"

آیاهم اکنون اگر بدنبال تحریکات رژیم ایران و ادامه حملات موشک پرانی به منافع آمریکا، بایدن علیرغم عدم تمایل روشنش به درگیری در خاورمیانه به ایران حملاتی داشته باشد، کسی بیاد مردم بیگناه ایران خواهد بود؟ همه خواهند گفت میخواستید موشک پرانی نکنید تا نخورید. تازه در ایران اکثریت مردم ایران مخالف رژیم هستند و مخالفتشان بر جهان هم روشن است. اما در غزه از کتابهای مدارس ابتدایی‌شان ترویج شهادت و جهاد را به کودکانشان آموزش می‌دهند. نتیجه بس دردناک است.
تعبیر هرکس از این گفتار طبعا آزاد است ولی من نمی‌توانم چشم بر عواقب حمله جانیان حماس و جنایات نشات گرفته از اسلام سیاسی آنها را که خوب می‌شناسم چشم ببندم. خیر پیش.

منیژه حبشی