فرزانه روستایی - جنگی که در غزه جریان دارد آینده ما و خاورمیانه را تغییر خواهد داد و احتمالا دنیای متفاوتی را ایحاد می کند که بعید است منجر به امنیت و رفاه برای مردم ایران شود.
پتانسیل موشکی و پهبادی سازمان بنیادگرایی مانند حماس اتفاقی نیست که از این به بعد اسراییل از آن در امان باشد. اما برای این موشک پرانی لازم است غزه ای وجود داشته باشد تا بتوان در زیر بیمارستان ها و در انبار مدارس ابتدایی آن پهپاد ذخیره کرد و امیدوار بود ماهواره های اسراییلی آن را شناسایی و بمباران نخواهند کرد.
حتی اگر غزه به سرزمین کاملا سوخته ای تبدیل شود و دیگر تهدیدی برای اسراییل به حساب نیاید حضور شش میلیون فلسطینی در اطراف و داخل اسراییل همچنان منشا بحران برای تل آویو خواهد بود. جنگ اعراب با اسراییل به راه خود خواهد رفت و شاید راه حلی برای آن یافت شود. اما سیاست های جنگ طلبانه مسئولان جمهوری اسلامی در حمایت و تجهیز حماس و حزب الله لینان، فقط کشورهای عرب را با اسراییل درگیر نمی کند، بلکه روابط قدرت را در کشور ما نیز تغییر داده است.
وقتی از حقوق معلمان و هزینه کتاب و دفتر دانش آموزان و نیز از نان و بهداشت و آموزش مردم ایران می زنند و آن را به تامین حماس یا جهاد اسلامی اختصاص می دهند زمینه ساز ارتقای طیفی از فرصت طلبان و کوته اندیشان مذهبی در سطوح مدیریت کلان کشور می شود که ساختار بوروکراتیک و مدیریتی کشور را نابود می کند و آنچه از خود باقی می کذارد همان سرزمین سوخته ای است که آثار آن را به لحاظ اجتماعی اقتصادی و محیط زیسیتی در سراسر کشور شاهدیم.
نمی شود جمهوری اسلامی همزمان در چهار کشور عرب و چهار پایتخت عربی پایگاه و تشکیلات نظامی امنیتی مستقر داشته باشد و در همه ماههای سال در تلاش برای تجهیز این پایگاهها باشد بعد انتظار پاگرفتن جامعه ای آرام و رو به رشد و توسعه را در ایران داشته باشیم.
نمی شود سیاست خارجی کشور بر محور دوری از کشورها و اقتصادهای بزرگ دنیا و نزدیگی با سازمان های تروریستی تعریف شود و بعد انتظار داشته باشیم أمور کشور انتظام یابد.
نمی شود صدها میلیون دلار از جیب مردم ایران صرف رفاه و آسایش مردم غزه و اعضای حزب الله لبنان شود، ولی مدارس روستاها و شهرستان های ما حتی آب آشامیدنی و توالت نداشته باشند.
نمی شود همه استانداردهای غذایی بهداشتی آموزشی در غزه و مناطق تحت کنترل حزب الله لبنان بالاتر از مردم عادی ایران باشد و بعد انتظار داشته باشیم امنیت ملی ما در معرض تهدید قرار نگیرد.
دولت ایران و رهبر جمهوری اسلامی در این سالها بیشتر در فکر تجهیز و تامین مردم غزه و لبنان و یمن و شیعیان عراق بوده است تا به فکرمردم ایران. به همین دلیل سیاست های دور شدن از مصالح مردم ایران و نزدیک شدن با جریان های سیاسی ایديولوژیک که هیج ارتباطی با منافع ملی ما ندارند هر روز بیش از پیش روابط داخلی را خشونت آمیز می سازد. قتل آرمیتا گراوند ۱۶ ساله و گراوندهای دیگری که هرگز خبر رسانی نشدند فقط گوشه ای از این توحش مذهبی است.
بودجه های کلانی که برای تامین بلند پروازی های منطقه ای رهبر ایران صرف می شود و سازمان های تروریستی را تجهیز می کند و اینکه مردم ایران دادرسی ندارند و هر روز بیشتر در فلاکت غوطه ور می شوند دلالتی است بر اینکه رهبر جمهوری اسلامی مسئول تامین نیازهای مردم کشورهای عربی است تا مردم ایران.
این ویديو به بررسی هشت اتفاق نوظهور در جریان حمله حماس به اسراییل و جنگ جاری در غزه می پردازد و تاثیر این رخداد بر تحولات داخلی ایران را بررسی می کند.
***
شاخ و شانه کشیدن با جیب خالی
