واقعآ کار اصلی من بیکاریه...
عصر ایران ؛ نهال موسوی - در چند روز گذشته ویدئویی از علی مصفا (بازیگر، نویسنده و کارگردان) منتشر شده است که با هوشنگ گلمکانی (منتقد سینما) درباره وضعیت کنونی خودش و کشور حرف می‌زند و می‌گوید: «عمیقا متقاعد شدم که الان کاری نمی‌تونم بکنم [...] من به سهم خودم کله‌ام کار نمی‌کنه، نمی‌دونم اصلا چه کار میشه کرد، واقعآ کار اصلی من بیکاریه...».
علی مصفا از بازیگران سینماست که با بازی در فیلم‌های زنده یاد داریوش مهرجویی در سینمای ایران شناخته شد و بعدتر علاوه بر بازیگری به عرصه نویسندگی، کارگردانی و تهیه کنندگی در سینما وارد شد.
این اتفاق فقط برای علی مصفا نیست که به چنین موقعیتی گرفتار شده است بسیاری از هنرمندان دیگر هم کمابیش از چنین وضعیتی در رنج و عذاب هستند، همین امروز سیامک صفری (بازیگر تئاتر و سینما) هم در مصاحبه‌ای با ایسنا اشاره کرده است:
«برنامه سیستماتیک و مرتبی برای دیدن تئاتر ندارم. شاید به این دلیل که خیلی حوصله ندارم. اتفاقا خیلی هم دوست دارم تئاتر ببینم ولی انگار چیزی در من مقاومت می‌کند و مانع می‌شود شاید تنبلی است یا اینکه اگر تئاتر ببینم، ممکن است به این فکر کنم که چرا خودم کار نمی‌کنم. خیلی از اجراها را ندیده‌ام. از آنها تعریف هم شنیده‌ام، افسوس هم می‌خورم ولی ...»
این اتفاق نشان دهنده یک نوع بی انگیزگی در هنرمندان است.
طبیعتا این حال و روز هنرمندان یک بازتاب و نشانی از محل زندگی و شرایط آنها دارد و اتفاقات جامعه از مسائل اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و ... در به وجود آمدن چنین حال و هوایی تاثیرگذار است.
برخلاف سخنان وزیر ارشاد و رئیس سازمان سینمایی که همواره بر این محور می‌چرخد که سینما و هنر ایران روزهای بسیار خوبی را دارد پشت سر می‌گذارد نمونه‌هایی مانند علی مصفا نشان می‌دهد اوضاع چندان گل و بلبل هم نیست که دولتمردان به آن اشاره می‌کنند.
جالب است که علی مصفا یکی از بی حاشیه ترین سینماگران ایران است و هیچ گاه در بازی‌های تحت تاثیر سیاست وارد نشده است و یا نخواسته است برای خود حاشیه امنیتی درست کند، همواره سرش به کار خودش بوده و کار کردن را به هر اتفاق دیگری ترجیح داده است، حال او به این نقطه رسیده است که اعتراف می‌کند حتی فیلم هم نمی‌تواند ببیند و تمرکز لازم برای فیلم دیدن هم ندارد!
این اتفاق زنگ خطر و هشداری جدی است برای مسئولین و مدیران فرهنگی کشور.
این اتفاق بسیار جدی و نگران کننده است، بی تعارف بگوییم در دیگر اقشار جامعه با فعالیت‌های متفاوت هم این عارضه کاملا مشهود است.
شما مدیران و مسؤلان صاحب منصب، جایگاهی که دارید متعهد در برابر تمام مردم ایران است نه خدای نکرده فقط مسئول در برابر طیف نزدیک به خودتان یا همراهانتان. لطفا جدی بگیرید.
