چگونه تشکر کنیم از شما اساتید و فرهیختگان هنر و موسیقی از شما ورزشکاران عرصه عشق از شما مردم مهربان. از شما یاران سفر کرده از راه دور. از شما عزیزانی که با پیامها. با حضور پر معنایتان. با پست‌ها و استوری‌های پر از فسانه عشق و مهر. یاد استاد را گرامی داشتید و تسلای خاطر ما بودید.

چه بگوییم که زبان قاصر است...و قلم در پیچ و تاب حیرت اسیر. چه بگوییم که خود تاریخ ساز شدید و قدردانیتان در مراسم وداع سلطان آواز. زبانزد قرون و آیندگان و مایه عبرت.

بر خود ببالید که چونان شما مردمی شریف و قدر شناس و هنر دوست نشناسیم و ندانیم. هنوز زمزمه‌هایتان همان آهنگ‌های کوی محبت استاد در آن روز با عظمت. در گوشمان طنین انداز و اشک در چشمانمان روان. هنوز اشکهایتان در قلب‌هایمان جاری ... شانه‌هایمان لرزان. که چه فقدان بزرگی ست از دست دادن گلپای عزیز.

و چه زیباست دعوت به صبوری از طرف شما اسطوره‌های صبر در سال‌های رنج. اما چه می‌شود کرد که باید رضا به رضای دوست داد و باور داشت که بزرگ مردان خطه خورشید همیشه زنده اند. پس تشکر ما را بپذیرید ای مردمان آواز. ای عاشقان تماشاگه راز.»