علت اینکه بعضی از جرایم در آن زمان مطرح نبوده و برخی دیگر در آن زمان بیشتر مورد توجه قرار گرفته و بیشتر نام برده شده، رواج آن‌گونه جرایم در آن زمان بوده؛ نه اینکه جرم‌، محدود به همین موارد و مجازات منحصر به همین مصادیق در آن دوران بوده ‌باشد.

سوم، در مورد حکومت اسلامی در دوران حاکمیت پیامبر و امام علی باید توجه داشت در این دوران معمولا افراد به صورت طبیعی احکام اسلامی را انجام می‌دادند و نیاز به مداخله حکومت نبود. علاوه‌بر اینکه ادعای عدم الزام حکومتی در زمان ایشان نیز قابل قبول نیست؛ چرا که به لحاظ نظام قبیلگی در میان اقوام مختلف و پذیرش آن توسط حکومت اسلامی آن زمان، به طور طبیعی بسیاری از الزامات شرعی توسط خود قبائل پیگیری می‌شد.

همچنین به جهت اختلاط مسلمانان و غیرمسلمانان و با توجه به اینکه حکم حجاب بر غیرمسلمانان و کنیزان واجب نبوده، در آن دوران امکان سختگیری در اجرای احکام الزامی اسلامی نظیر حجاب برای حکومت وجود نداشته است.

چهارم، در زمان حکومت رسول اکرم بی‌حجابی یا بدحجابی توسط تازه مسلمانانی که متأثر از فرهنگ‌­های نادرست وامانده از زمان جاهلیت بودند ارتکاب می‌یافته؛ به همین دلیل زدودن آثار آن به گذشت زمان نیاز داشته؛ بنابر‌این بر فرض که در این دوران برخورد قهرآمیزی صورت نگرفته باشد، توجیهاتی داشته که در دوران حاضر محقق نیست.

پنجم، مجازات بی‌حجابی و چگونگی برخورد با آن در زمره مقررات تعزیری است و حکم تعزیری بر اساس مصالح امت اسلامی اعمال می‌شود؛ به تعبیر دیگر بر اساس ادله شرعی نظیر قاعده «التعزیر فی کل امر محرم» و «التعزیر بما یراه الحاکم» حکومت اسلامی می‌تواند بنا به مقتضیات زمان و مکان و مراحل رشد فرهنگ جامعه، این الزام حکومتی و تعزیر را ایجاد کند. بنابر‌این نمی‌توان مجازات تعزیری بی‌حجابی و برخورد قانونی با بی‌حجابان را مخالف سیره پیامبر و ائمه طاهرین دانست.