دکتر عبدالکریم سروش در یادداشتی با عنوان «ايضاح و استیضاح» از دکتر محسن کدیور خواست که برای جبران آنچه تکفیر خود و تعدادی دیگر از روشنفکران دینی خواند، به صورت علنی توبه کند.
به گزارش انصاف نیوز، متن یادداشت آقای سروش که در تلگرام منتشر کرده است، در پی می‌آید:
ايضاح و استیضاح
به نام خدا
عبدالکریم سروش
بهمن ماه ۱۴۰۲ خورشیدی
جمعی به تعرّض یا به تعجب پرسیده‌اند که چرا از آن روحانی خواسته‌ام توبه و استغفار کند. دلیلش روشن است. او علاوه بر توهین‌ها و تخریب‌ها با گفتن اینکه عبدالکریم سروش و محمد مجتهد شبستری و محمدعلی امیرمعزی و صدیقه وسمقی به طیف تجدید نظر طلبان متعلقند، می‌گوید: «اکنون این پرسش قوی مطرح است که آیا روشنفکران مسلمان تجدید نظر طلب در ادعای مسلمانی تقیه و توریه نمی‌کنند؟» (محسن کدیور، «طیف‌های جدید اسلامی در ایران معاصر» ۱۴۰۰/۱۲/۱۰)، افترایی علنی به این مؤمنان زده که از معاصی کبیره است و جز با توبه علنی به پیشگاه خلق و خالق بخشوده نمی‌شود.
افترا زدن نه نقد علمی است نه کار معرفتی بلکه حمله و هجومی است غیر اخلاقی که فقط شرمساری و اعتذار می‌تواند آن را پاک کند. تکذیبش هم کذب دیگر است و از همه مهمتر دامن روشنفکری/ نواندیشی دینی باید از این فعل قبیح پاک بماند.
این بنده در سن هشتاد سالگی و پس از عمری روشنگری در باب اسلام، یک نفس هم در اظهار و ادعای مسلمانی توریه و تقیه و نفاق نورزیده است و چنان تهمت تکفیر سنگینی را تحمل نمی‌کند، و شرعا و اخلاقاً ناچار است که «سقوط اخلاقی» آن روحانی را که به عمد چنین کرده است بر آفتاب افکند و از او توبه بخواهد تا هم او و هم دیگران چنین هوس‌های گناه آلودی را از دماغ بیرون کنند و مستمعان هم نه جدل با سخن حق کنند، نه گوش به احمق دهند.
هر چه داری در دل از مکر و رموز / نزد ما پیدا بود مانند روز
گر چه پوشیمش ز بنده پروری / تو چرا رسوایی از حد میبری؟
لطف حق با تو مداراها کند / چون که از حد بگذرد رسوا کند
