با این حال، مقامات جمهوری اسلامی نتوانسته‌اند مانع از تولید پایانی فیلم و نمایش آن در برلین شوند. اینک فیلم "کیک محبوب من" از نامزدهای جایزۀ خرس طلایی در برلین آله است. فیلم روایت زندگی "مهین"، بیوۀ هفتاد ساله‌ای است که دخترش از ایران مهاجرت کرده است.

مهین که زن خانه‌دار است آزادی‌های دورۀ جوانی اش را در دورۀ پیش از انقلاب اسلامی از یاد نبرده است. او در رستوان با یک بازنشسته که رانندۀ تاکسی است آشنا می شود و سپس هر دو با هم به خانۀ مهین می روند.

در خانه، مهین و مهمانش دور از چشم همسایه‌ها موسیقی گوش می‌کنند و با هم می رقصند و شراب قاچاق می‌نوشند. در این آشنایی مهین دلبری می‌کند و مهمان دل می‌بازد.

مریم مقدم، یکی از کارگردان‌های فیلم می‌گوید که فیلم او و بهتاش صناعی‌ها از خصوط قرمزی که ٤۵ سال است در ایران از ممنوعات به شمار می‌روند عبور کرده است. اما، به گفتۀ او، فیلم روایت زندگی زنی است که می‌خواهد زندگی عادی داشته باشد و زندگی عادی برای زنان در ایران ممنوع است، به ویژه این که بازیگر نقش مهین در این فیلم، لیلی فرهادپور، بدون روسری نقش خود را بازی می کند و این در ایران ممنوع است. با این حال، به گفتۀ مریم مقدم، اغلب زنان حتا زنان مذهبی در خانه روسری ندارند. افزون بر این، نوشیدن، رقصیدن و آشنایی با شریک عشقی در ایران رایج است، هر چند این اتفاق‌ها در داخل چهار دیواری خانه‌ها روی می‌دهند.

فیلم "کیک محبوب من" در جریان خیزش "زن، زندگی، آزادی" در ایران ساخته شده است. بهتاش صناعی‌ها با اشاره به همین حُسن تصادف گفته است که فیلم مشترک او از زنان سخن می‌گوید، از زندگی و آزادی و او و مریم مقدم وظیفه داشته‌اند که این فیلم را به سرانجام برسانند.